Muziekportret: Status Quo ‘Slow Train’

Muziekkenner Henk Laing uit Haarle gaat terug naar de tijd van Cultura in Haarle en legt de focus op Status Quo 'Slow Train' . Met videoclip, songtekst en vertaling.

Interessant? Deel het artikel

Henk Laing Status Quo groep
Status Quo

Rond mijn veertiende begon ik me te verdiepen in de muziek van Status Quo dankzij twee klasgenoten die er helemaal idolaat van waren. Ik zat in de tweede klas van de LTS in Raalte, waar ik vaak gesprekken opving tussen Ronny en Tjeerd, twee jongens die altijd enthousiast spraken over de muziek van deze band.

Het was duidelijk dat muziek voor hen niet gewoon iets was om naar te luisteren, maar iets heel persoonlijks. Voor hen was Status Quo meer dan alleen een band; het was een belangrijk onderdeel van hun leven, althans zo voelde dat. Ik kende al een paar bekende nummers van de band, zoals Roll Over Lay Down en Down Down, die vaak gedraaid werden vanaf verzamel-LP’s die bij ons thuis rondom de platenspeler lagen.

Na maandenlang hun gesprekken te hebben gevolgd, besloot ik zelf ook meer te leren over Status Quo. In 1977, voor mijn verjaardag, kreeg ik hun eerste live-album Status Quo Live. Het was een mooi album! Het harde en energieke geluid van de band raakte me meteen. Het voelde alsof je zelf op hun concert stond, zo krachtig was de muziek. In de jaren daarna kocht ik meer albums van de band, zoals Hello uit 1973, On The Level uit 1975 en Quo uit 1974.

Henk Laing Status Quo hoes

Quo, met zijn mooie hoes, is het zevende studioalbum van de Engelse rockband en kwam uit in mei 1974. Het album was heel belangrijk voor de band en bevatte een aantal bekende nummers, zoals Break the Rules. In dat nummer speelden twee gastmuzikanten mee: Bob Young op mondharmonica en Tom Parker op piano. Break the Rules werd in april 1974 de enige single van het album, met Lonely Night als B-kant. De single bereikte de achtste plaats in de UK Singles Chart en was daarmee de vierde hit van de band in het Verenigd Koninkrijk. Het album zelf kwam op de tweede plaats in de Britse hitlijst.

Op Quo was er één nummer dat voor mij echt uit de rest sprong: Slow Train. Dit nummer raakte me op de een of andere manier. De mix van de typische rockmuziek van Status Quo met een rustiger en meeslepender tempo was precies wat ik mooi vond in een nummer. De gitaarlijnen, de bas en de stem van Francis Rossi creëerden een sfeer die je niet snel vergeet. Het nummer bouwt langzaam op en neemt je mee, als een trein die langzaam rijdt, maar steeds verder de horizon in gaat. Het gevoel van langzaam vooruitgaan was iets wat ik meteen begreep.

Wat ik altijd zo mooi vind aan de muziek van Status Quo, is dat ze rock’n’roll toegankelijk maken, maar ook dieper. De muziek lijkt simpel, maar elke song is een ervaring op zich. Slow Train was daar het perfecte voorbeeld van: een nummer dat je niet alleen hoort, maar ook echt voelt.

Status Quo

Status Quo, ook wel bekend als The Quo of simpelweg Quo, is een iconische Britse rockband die vooral bekend staat om zijn boogie- en boogiewoogiestijl. De band werd opgericht in 1962 als The Spectres en veranderde in de jaren ’60 meerdere keren van naam, voordat ze zich uiteindelijk in 1967 als Status Quo vestigden. De klassieke bezetting, bekend als de Frantic Four, bestond uit Alan Lancaster, Francis Rossi, Rick Parfitt en John Coghlan.

De band behaalde meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk, meer dan welke andere rockband dan ook, en had 22 singles die de top tien bereikten. Status Quo begon zijn carrière met psychedelische nummers zoals “Pictures of Matchstick Men” en “Ice in the Sun”, maar het waren de albums uit de vroege jaren ’70, zoals Piledriver en Hello!, die de band definitief naar de top brachten. Bekende hits als “Caroline”, “Down Down”, en “Rockin’ All Over the World” werden wereldwijd succesnummers.

In de jaren ’80 onderging de band enkele veranderingen. Drummer John Coghlan verliet de band in 1982, waarna Pete Kircher zijn plek innam. In 1984 besloot de band even te stoppen met toeren, maar keerde later terug met nieuwe hits zoals “In the Army Now”. In 1985 speelde Status Quo op Live Aid, wat hun populariteit opnieuw vergrootte.

De jaren ’90 en 2000 stonden in het teken van een doorstart, waarbij de band zich opnieuw richtte op hun kenmerkende geluid. In 2005 kwam het album The Party Ain’t Over Yet uit en in 2006 werd Status Quo uitgeroepen tot de succesvolste Britse band ooit. In 2010 kregen Rossi en Parfitt de Orde van het Britse Rijk voor hun bijdrage aan de muziek.

In 2016 overleed gitarist Rick Parfitt na complicaties van een schouderkwaal, maar de band ging door met vervanger Richie Malone. In 2019 bracht Status Quo het album Backbone uit en bleef actief in de muziekscene. Helaas overleed bassist Alan Lancaster in 2021 aan de gevolgen van multiple sclerose.

Status Quo heeft in de loop der jaren vele veranderingen doorgemaakt, maar blijft een van de meest invloedrijke rockbands aller tijden, met een kenmerkend geluid dat de tand des tijds heeft doorstaan.

Tegenwoordig bestaat de band uit Francis Rossi, Andy Bown, Leon Cave, John ‘Rhino’ Edwards, en Richie Malone. Ondanks de veranderingen in de bezetting heeft Status Quo zijn status als rockicoon behouden en blijft het optreden voor trouwe fans over de hele wereld.

Songtekst Slow Train

I can’t afford a ticket on an old Dakota airplane
I gotta jump a ride on a cattle-trucking slow train
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun

I wrote a rockin’ song, gonna sing it at the station
I’ll finish all the words when I reach my destination
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun

Hey mama, please now don’t you fret none
Don’t worry, but please don’t you forget
Hey mama, please don’t get upset none
I gotta leave to find me something better

Hey mama, things gonna work out fine now
Believe me, no need for you to write
Hey mama, things gonna work out fine now
I gotta friend who said that she’d invite me

I came here in the morning and I crept out in the middle of night
I gave nobody warning I was leaving and I felt it was right
Now I’m off again, it sure is feeling all right

Got a feeling that I’m leaving with a ticket and I won’t jump a ride
It’s no good you believing that my leaving was a wrong, it was right
Now I’m off again, it sure is feeling all right

I can’t afford a ticket on an old Dakota airplane
I gotta jump a ride on a cattle-trucking slow train
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun

I wrote a rockin’ song, gonna sing it at the station
I’ll finish all the words when I reach my destination
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun
I guess it doesn’t matter
As long as I can get my head down in the sun

Vertaling

 

Ik kan me geen ticket veroorloven voor een oud Dakota-vliegtuig
Ik moet liften op een langzame vee trein
Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen

Ik heb een rocknummer geschreven, ga het zingen op het station
Ik maak de woorden af wanneer ik mijn bestemming bereik
Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen

Hé mama, maak je geen zorgen nu

Maak je geen zorgen, maar vergeet het alsjeblieft niet
Hé mama, raak niet van streek
Ik moet weg om iets beters voor mezelf te vinden

Hé mama, alles komt goed nu
Geloof me, je hoeft me niet te schrijven
Hé mama, alles komt goed nu
Ik heb een vriend die zei dat ze me zou uitnodigen

Ik kwam hier in de ochtend en sloop weg midden in de nacht
Ik heb niemand gewaarschuwd dat ik wegging en ik voelde dat het goed was
Nu ben ik weer weg, het voelt zeker goed

Ik heb het gevoel dat ik vertrek met een ticket en ik hoef niet meer te liften
Het heeft geen zin dat je gelooft dat mijn vertrek verkeerd was, het was juist
Nu ben ik weer weg, het voelt zeker goed

Ik kan me geen ticket veroorloven voor een oud Dakota-vliegtuig
Ik moet liften op een langzame vee trein
Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen

Ik heb een rocknummer geschreven, ga het zingen op het station
Ik maak de woorden af wanneer ik mijn bestemming bereik
Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen
Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen

Ik denk niet dat het uitmaakt
Zolang ik mijn hoofd maar in de zon kan leggen

Videoclip

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

4 gedachten over “Muziekportret: Status Quo ‘Slow Train’”

  1. Erik Bloeme

    Het blijft een ironische band. Voor mij persoonlijk iets te soft, maar toch heb ik enkele lp’s in mijn platencollectie.
    Hoort eigenlijk bij iedere rock liefhebber in huis te staan!

  2. Henny Smeenk-Smale

    Wat een lekker nummer! Ik had in mijn tienerjaren geen platenspeler, dus ik kende alleen hun hits die de hitparade haalden. Ik moet Spotify eens uit gaan vlooien.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.

Ook interessant

Sorry, geen nieuws gevonden