Chansons bint een soart van lēēmslíédties in een vaake (ietwat) verhalende vorm. D’r bint velle bekende artiest’n in dit genre zo as bèveurbeeld Adamo, Charles Aznavour en Edith Piaf. En ok Boudewijn de Groot, Liesbeth List, Benny Neyman of Reinhard Mey kuj töt de chansoniers rekken’n. Mà wat mie betreft is Jacques Brel zonder twiefel de allergrootste.
Aj zanger van het lēēvenslíéd bint helpt ’t natuurluk aj ’t neudige met-e-maakt hebt in oe lēēm en det kuj van Jacques Brel (België, Schaarbeek, 8 april 1929) rustig zegg’n. Brel gruujn Franstalig op mà leern op zien 12de ok Nederlands. Noa de middelbare skóéle gunge warkn in de kartonfabriek van zien Vá. Hij was ok lid van een katholieke jeugdbeweging. Doar ontmoetn hij zien laatere vrouw woarmet hij 3 dochters kreeg.
Brel was in zien vrieje tied oltied à bezig met líédties en gedicht’n skríém en noa 4 joar in de kartonfabriek besleut hij ’t te prèbeern as chansonier. Noa een muulluk begin kwaamp in 1956 zien grote deurbraak. Det succes trok een wissel op zien privé-lēēm. Zien vrouw nam op een gegeven moment de wichter met en verhuusn noar Brussel. De relatie wönn’n echter nooit definitief verbrökk’n alhoewel Brel d’r ondertuss’n wè een flink aantal minnaress’n op noa heult.
De roem van Brel steeg snel net as ’t aantal optredens van op een gegeven moment wè 300 moal per joar. Drank en sigarett’n en vaake nauwelijks nachtrust maakn det hij det op een gegeven moment nie meer vol kon hoaln en in mei 1967 gaf hij zien laatste concert. Brel ging het rustiger àn doen en zich toelegg’n op acteern, iets wat töt zien grote teleurstelling gin succes wönn’n.
In 1974 kreeg Brel de diagnose longkanker terwijl net doarveur zien beste vriend (en tevens manager en chauffeur) oaverleden was. Toch bleeve nie stille zitt’n. In 1977 brach hij zien laatste album uut, Les Marquises, woarvan d’r op de 1ste dag à 650.000 vèrkoch wönn’n.
In 1978 gung de gezondheidstoestaand van Brel nog veerder en rap achteruut. Op 9 oktober van det joar, precies 45 joar e-leene, oaverleed hij àn een longembolie, 49 joar’n jong nog mà. Jacques Brel ligt begraavn op het eilaand Hiva Oa, woar hij à een aantal joaren woon’. Hiva Oa ligt muln in de Grote Oceaan ter heugte van de evenaar.
De (veurol laatere) tekstn van Jacques Brel waan manks vlijmscharp of zelfs beledigend en ooit ok onderwarp van gesprek in het Belgische Parlement. Desalniettemin stíét zien vakmanschap niet ter discussie. In 2005 wönn’n hij deur de Franstaligen uut-e-roepm töt De Grootste Belg (terwijl hij bie de Vlamingen op de 7de plaase eindig’n).
Één van de bekendste líédties van Brel is ‘Ne me quitte pas’, ’t líéd det deur vèrschulde Franstalige radiostations in de wereld uut-e-roepm töt het beste líéd van de 20ste eeuw. Het is uut 1959 en gíét oaver een vèrbrökk’n relatie.
‘Ne me quitte pas’ wut op die typische, zeer intense manier e-zöng’n die Brel zo eigen was. Eigeluk is het gin lied mà is het gewoon kunst. Het is ok gin acteern en mèschien kuj of muj het zelfs wè gin zing’n nuum. Want het is eerder ‘huuln’ wat Brel dut woarbie zien díépe piene en verdriet zichtbaar én vuulbaar bint.
Doarbie gíét hij op het eind van het líéd zo veer um zien geliefde terugge te kríégn, det hij zelfs bereid is zichzelf te verlēēgen töt de schaduw van heur hond.
‘Ne me quitte pas’ (Verloat mie nie) is 100% pure emotie en mèschien wè ’t mooiste liefdeslíéd det ooit e-maakt is.
Vanwēge de rechtn kon ik disse video met een warkeluk ma-gi-stra-le uutvoering van ‘Ne me quitte pas’ helaas nie ondertiteln. Toch muj h’m absoluut ēēm bekiekn:
Bie onderstoande video luktn het plaats’n van een ondertiteling wè. Zie doarbie de tekst mà as een ànvulling op de 1ste video:
