Uitvaartcentrum Wijhe Samen is voortgekomen uit vereniging “Eert Uw Doden”, die al in 1930 werd opgericht. Veel ouderen zullen zich deze naam nog herinneren, een begrip in Wijhe. Maar men vond deze naam op een gegeven moment niet meer van deze tijd, daarom werd de naam gewijzigd in “Uitvaartvereniging Wijhe Samen.” Behalve de naam en de nieuwe inrichting is ook veel veranderd in de beleving van rouw, zo vertelt de heer Dijkslag.
Vroeger en nu
“Vroeger gold de burenplicht wanneer iemand was overleden, en er werd thuis opgebaard. Alles was somber en de nabestaanden waren allemaal in het zwart gekleed. Nu is dat niet meer zo, mensen komen vaak in vrijetijdskleding. Ook zie je in vergelijking met enkele jaren geleden steeds meer dat mensen ervoor kiezen de overledene thuis op te baren. De condoleance is dan vaak wel hier.
Ook is het zo dat de mensen meer zelfredzaam zijn. Soms hoeft de uitvaartleider niet meer te doen dan af en toe sturing geven, de mensen doen heel veel zelf. Het komt ook regelmatig voor dat de overledene al veel aan de voorbereiding heeft gedaan. De foto’s die vaak van tevoren worden aangeleverd en vervolgens via een scherm te zien zijn leiden regelmatig tot gezellige en zelfs vrolijke gesprekken vol herinneringen. De dood is veel meer bespreekbaar geworden dan toen mijn vader het vroeger deed, toen werd de dood een beetje weggedrukt. Mijn vader, Eppe Dijkslag, was aanspreker, wat hetzelfde was als tegenwoordig uitvaartleider, bij toen nog Eert Uw Doden. Hij heeft dat tot 1985 gedaan.”
“Kom, we gaan nog even bij oma kijken”
Op de vraag of het verstandig is om je kinderen mee te nemen naar het Open Huis is Ans Eikelboom heel stellig in haar antwoord: “Ja, Juist! Kinderen gaan heel ontspannen om met de dood, voor hun is het heel gewoon. ‘Kom, we gaan nog even bij oma kijken’ hoor je ze zeggen, en ze lopen er dan zelf naar toe. Zelf heb ik een heel andere ervaring. Mijn vader overleed toen ik 11 jaar oud was. Tijdens de condoleanceplechtigheid kreeg ik een enorme huilbui. Een buurvrouw nam me toen mee naar huis, want het was toch wel heel erg voor me, dat ik zo moest huilen. Ik heb dat ervaren als een gemis, dat huilen hoorde erbij, was het verwerken van mijn emotie. Ook de rit in de rouwauto herinner ik me goed, er zaten zwarte gordijntjes in. Daar was ik heel blij om, want ik wilde niet dat kinderen van school me zouden zien.”
Het mooie aan dit werk
Ans Eikelboom: “Op het moment dat mensen door een heel lastige periode gaan, dat je eraan bij kan dragen dat het voor hun een mooi afscheid is, dat is wat dit werk bijzonder maakt en dat ik het graag doe.” Gerrit Dijkslag: “Het is iedere keer weer anders. Het is heel mooi en dankbaar werk.”
Open Huis is op vrijdagavond 30 september van 18.00 – 21.00 uur aan de Wijhendaalseweg in Wijhe. (achterzijde Verzorgingshuis Het Weijtendaal)
Foto: Robert Jan Leerink
Tekst: Liesbeth van Binsbergen – Ziere
