“Dan zag je weer de eerste ijsvogel van het seizoen over je vliegen, ja dat vond ik prachtig”, na 30 jaar gewerkt te hebben bij veerpont Olsterveer gaat Frans Driessen (66) met pensioen. In de laatste paar jaar was hij erg aan het worstelen met zijn gezondheid waardoor hij minder actief was op de veerpont. Op de vraag of hij het jammer vindt krijg ik een duidelijk antwoord: “het is een keer mooi geweest, ik heb een prachtige tijd gehad en ik kijk met trots op alle 30 jaren terug”.
Passie voor weer en het water heeft hij altijd al gehad. Van kleins af aan houdt hij alles in de gaten, de waterstanden in verschillende gebieden en de temperaturen die overal heersen. Maar nooit heeft hij gedacht veerman te gaan worden, het beroep waar hij iedere dag met veel plezier heen is gegaan. Van zijn werk had hij zijn hobby gemaakt, het leukste vond hij dat je elke dag met een ander verhaal thuiskwam en geen enkele dag hetzelfde was. “Ik heb er altijd van genoten, dat buiten zijn, de vogels zien, en zien hoe de natuur veranderd. Met de jaargetijden wist je weer van die vogels komen nu weer en die vogels gaan weer weg”, onder andere schrijft hij hierover in zijn agenda, zijn agenda gebruikt hij om korte verslagen van zijn dag vast te leggen. “4 april, eerste zwaluw gezien” schreef hij bij het aanbreken van een nieuw seizoen. Hij zag van allerlei vogelsoorten overkomen: verschillende roofvogels zoals de visarend en de zeearend, maar bijvoorbeeld ook ijsvogels. “Er gebeurt altijd wel wat op zo’n pont, leuke dingen maar ook dat er bijvoorbeeld een kabel kapotgaat omdat een schip ertegen aan vaart, of dat mensen boos worden omdat ze haast hebben, maar dat soort dingen kunnen gebeuren, wat niet altijd de leukste dingen zijn maar er ook gewoon bij horen”.
In de 30 jaar werken heeft Frans twee verschillende werkgevers gehad, ook merkt hij dat er wel het een en ander is veranderd in de tijd dat hij er gewerkt heeft. “De tijd is veranderd, de hele mentaliteit van de mens is anders”. “Als ik terugkijk naar de eind jaren 90 waren er nog geen telefoon, geen routeplanners en was de gulden er nog”. Frans vertelt dat hij toen soms als een soort VVV kantoor diende, ook gaf hij de routes aan en maakte hij vaker een praatje. “Nu mis je af en toe wel het contact met de klant, veel betalen met de telefoon en gaan weer weg, maar gelukkig geldt dit niet voor iedereen”.
Ook merkt hij dat de waterstanden steeds lager worden. Waterstanden van andere landen zoals Duitsland, Zwitserland en Frankrijk volgt Frans op de voet en blijft hij ook doen, maar vooral kijkt hij naar Keulen: dan weet je wat Deventer krijgt, en dan is het ook in Olst. ‘’Als ik weet dat er een zware depressie heerst of het is ergens erg slecht weer dan reken ik dat altijd uit en dan weet ik ook precies wanneer er hier meer water is’’.
Veerman is een heel vrij-beroep, je bent allenig aan het werk of met een collega en natuurlijk met je klanten verteld Frans. Je zit in de natuur en jij bent diegene die bepaald wanneer je heen en weer gaat varen. Je komt veel mensen tegen, de ene is op vakantie, de andere is op pelgrimstocht met wandelen, die is met de fiets op fietsvakantie van Frankrijk naar Denemarken en komt weer terug, zo maak je van alles wel mee. Ook landbouwvervoer en vrachtwagens komen erbij kijken, maar ook veel werkverkeer. ”Van sommige weet je precies of ze om 7 uur weer komen en waar ze heen gaan om te werken, dan heb je even contact over hoe hun weekend was, wat ze vandaag gaan beleven, maar ook bijvoorbeeld over hoe de voetbal was en wat de uitslagen waren van hun wedstrijd.
Wat Frans vooral gaat missen is het contact met de klant, “je bouwt toch een soort band op, wat iets heel moois is”. Stilzitten gaat de veerman niet doen, actief blijft hij met dingen waar hij van houdt zoals het onderhouden van zijn tuin en de tijd die hij spendeert aan zijn familie. “Gezondheid staat voorop, daar ben ik wel achter gekomen”, verteld Frans. Je kunt van allerlei leuke plannen hebben of andere activiteiten, maar als je niet gezond bent heb je daar niets aan.
Wat Frans en zijn vrouw vooral graag lezen is streeknieuws, als ze een dag de krant niet hebben missen ze het. ‘’Op mijn telefoon lees ik ook veel maar ik vind het heerlijk om even door het nieuws heen te bladeren’’. Ook nieuws over de natuur lezen ze graag, politiek nieuws slaan ze dan toch wat vaker over, en nog een extra tip van Frans:
Pluk de dag, en kijk vooruit!
