Jonkheer Meester Pieter Jan Willem Teding van Berkhout heeft 150 jaar geleden geprobeerd een dijk aan te leggen tussen Ameland en het vaste land. Maar dat mislukte jammerlijk. Teding van Berkhout, destijds bewoner van Huize Hoenlo in Olst, sloeg waarschuwingen over de gevolgen van stevige storm in de wind.
Dat blijkt uit ‘De Waddenwolf’ een pas verschenen boek waarin Corine Nijenhuis ‘de opzienbarende geschiedenis van een jonkheer die de Waddenzee wilde droogleggen’ vertelt.
Het verhaal van de jonkheer is prachtig. Hij had tussen Ameland en het vaste land een soort van onderwater-duin ontdekt, dat zijn hoogte te danken had aan het feit dat het water iedere keer bij opkomend water van twee kanten zand meenam dat daar dan bleef liggen als het water weer terug naar eb ging. De jonkheer onderzocht dat proces en bedacht dat je met niet al te grote kunstmatige ingrepen de natuur daar een handje kon helpen waardoor er vanzelf een vaste oeververbinding zou ontstaan. Dat lukte ook, mede dankzij miljoenen staatssteun en met een toewijding die hem richting kluizenaarsleven dreef in een schuurtje op Ameland. Maar hij had de waarschuwingen van ‘af en toe een stevige storm’ in de wind geslagen. Die storm kwam en sloeg grote gaten in de vaste oeverbinding.
Plannetje mislukt.
Tot zover de korte versie van rise and fall van de Olster jonkheer. Het hele verhaal is te lezen in de historische roman van Corine Nijenhuis.
