Eindelijk werd Nederland wakker geschud. Voortvarend leken het toeslagen- en aardbevingsschandaal aangepakt te worden. Helaas moeten we nu vaststellen dat dit voor de Bühne was (verkiezingen?). Nadat een aantal meest schrijnende zaken aangepakt was, is de machine nu weer aan het haperen. Ik denk dat de politiek van goede wil is, maar dat deze geen grip krijgt op de ambtenarij, die het beleid volledig lijkt te bepalen.
Voorgeschiedenis
In 2008 was ik zo dom om met mijn bedrijf te gaan samenwerken met een bedrijf dat het mijne op termijn zou willen overnemen en tot dan met mij wilde samenwerken. Ronkende contracten werden opgemaakt, maar al na een paar maanden was het mij duidelijk dat ik met een oplichtersbende te maken had (WinPlus/ Ben Siebert) die allerlei bedrijven overnam, deze dan leegmolk en vervolgens met enorme (belasting)schulden achterliet. Onder meer tien bedrijven van Marco Borsato waren in zijn handen en werden op mijn bedrijfsadres ingeschreven, wat leidde tot het faillissement van Marco’s The Entertainment Group. Reden voor mij om de samenwerking op te zeggen en weer zelfstandig verder te gaan, mijn zaak liep immers prima. Ik had buiten het netwerk van Siebert gerekend, want dat reikte zelfs tot bij de Belastingdienst. Toen ik op een gegeven moment een complete bakkerij moest afleveren kreeg ik van mijn klant bericht dat de Belastingdienst derdenbeslag had gelegd op betalingen die hij moest doen. Het bleek dat Siebert de ontvanger in Zwolle getipt had over deze aanstaande betaling en dat zij ook informatie over mij aan hem ter beschikking stelden. Dit terwijl ik geen enkele grote opeisbare schuld aan de belastingdienst had. Een disproportionele onrechtmatig handeling van de Belastingdienst. Ik stelde deze in gebreke en eiste de misgelopen nettowinst op dit project op. Omdat dit bedrag hoger dan € 5.000 was, mocht de Belastingdienst dit niet zelfstandig afhandelen en moest ik in contact treden met het ministerie van Financiën. Dan kom je in een soort mallemolen terecht en krijgt te maken met incompetente en arrogante ambtenaren die je nietszeggende antwoorden geven op serieuze vragen en daar dan ook nog heel veel tijd nodig hebben. Tot wel 18 weken toe. Op een gegeven moment ben ik zelf naar het ministerie gegaan en heb een gesprek geëist met een hooggeplaatste ambtenaar. Na 6 uur in de ontvangsthal, nog bedankt voor de koffie die jullie me brachten beveiligers, kreeg ik eindelijk contact met de hoofddirecteur directoraat Belastingen, (een van de eersten die ontslagen werd vanwege de toeslagenaffaire) die zich erg begripvol toonde en beloofde de zaak grondig uit te zoeken. Twee dagen later had ik een brief van hem in huis, zonder enige toelichting, dat ‘mijn dossier gesloten was en dat er niet meer op mijn correspondentie gereageerd zou worden.’ Vreselijk snel voor de Belastingdienst! Ik had altijd de gewoonte mijn brieven aan de minister of staatssecretaris te sturen, aangetekend en persoonlijk. Een andere ambtenaar had mij bij het bezoek al gezegd ‘U kunt zoveel aangetekende brieven aan de minister sturen als u wil, maar WIJ bepalen hier wat er gebeurt. Een bewindspersoon zit hier hoogsten vier jaar, wij veel langer!’
Door het lange traject zonder inkomsten kwam ik in financiële problemen, wat uiteindelijk tot mijn faillissement leidde: Eigen woning, pensioenvoorziening en bedrijf kwijt. Onder druk van mijn kinderen, toenmalige vriendin en moeder heb ik toen verdere actie afgeblazen en kwam ik in een bijstand- en later AOW traject terecht, waarin ik met veel moeite kan redden.
Fraude register FSV
Vorig jaar kreeg ik opeens een brief dat ik bleek opgenomen in het frauderegister, dat bekend werd tijdens het toeslagenonderzoek. Heel vreemd, omdat ik nooit met deze toeslagen te maken had gehad! Toen kwam alles weer bij me boven en besloot ik de ondertussen oude zaak weer op te pakken, vooral omdat bij de toeslagenaffaire verjaarde zaken weer werden heropend en destijds genomen besluiten werden herzien. Ik stelde mij daarin zeer coulant op door alleen maar het bedrag op te eisen dat ik toen aan winstderving had. De enorme gevolgschade claim ik niet, omdat dat zou leiden tot een langdurige procedure met waarschijnlijk rechtszaken. Die kan ik niet bekostigen en gezien mijn leeftijd is het maar de vraag of ik de uitslag nog zou meemaken.
Ik werd gesterkt door het vertrouwen dat ik in de huidige minister heb en haar visie op ‘nieuwe bestuurscultuur’ (klik hier). Ik stuurde haar dan ook weer aangetekende en persoonlijke brieven, die echter allemaal door de huidige hoofddirecteur van het directoraat Belastingen beantwoord werden en die bitter weinig ‘nieuwe bestuurscultuur’ vertonen. Nooit kreeg ik een reactie van de minister en ik heb dan ook ernstige twijfels of ze mijn brieven wel onder ogen heeft gehad. Ik zal hierover een WOO (vroeger WOB) verzoek indienen.
Nieuwe bestuurscultuur
Uit de correspondentie met de huidige hoofddirecteur blijkt dat hij een eigen interpretatie aan dit begrip geeft, die de facto niets wijzigt, nog steeds blijkt dezelfde arrogantie. Opvallende punten:
- Volgens hem heeft de ‘nieuwe bestuurscultuur’ alleen maar betrekking op het delen van informatie met parlement en media. De facto is dit niets nieuws, alleen maar het aanscherpen van bestaande regels, die vooral tijdens de Rutte- kabinetten niet (meer) opgevolgd werden.
- Hij ontkent dat het recht op schadevergoeding op andere wijze zal worden toegepast, terwijl dit in het toeslagenschandaal wel is gebeurd.
- Hij blijft in mijn geval terugkomen op besluiten uit de tijd van de ‘oude bestuurscultuur’ en weigert zich zelfs daar met de huidige visie (die er kennelijk niet is) naar te kijken.
- De enorme arrogantie blijkt uit het feit dat hij mij uitnodigt voor een gesprek, maar op voorhand al zegt dat dat niet tot een andere uitkomst zal leiden.
- In zijn laatste brief trekt hij zijn uitnodiging voor een gesprek weer in en deelt mee dat hij niet meer zal reageren op mijn correspondentie, de zelfde truc als 10 jaar geleden, maar dit keer niet namens het ministerie, maar op persoonlijke titel. Ik vertrouw dan ook dat een ander persoon, die wel begrijpt wat ‘nieuwe bestuurscultuur’ inhoudt mijn zaak zal overnemen en er vervolgens een snel besluit genomen zal worden.
Hoe nu verder?
De politiek lijkt de ambtenarenterreur niet te kunnen aanpakken, wat de onvrede onder de bevolking sterk doet toenemen. Ook zaken als de recente spaartaks affaire versterken het wantrouwen van de burgers jegens de overheid. Hier oordeelde de Hoge Raad dat de Belastingdienst de regels voor de vermogensrendementsheffing onrechtmatig had toegepast en de benadeelden volledig gecompenseerd moeten worden. Maar vreemd genoeg alleen degenen die bezwaar hadden ingediend, niet bepaald vertrouwenwekkend. Zeker in een tijd waarin steeds meer kromme wetten worden uitgevaardigd. Hiertegen moeten wij ons als burgers indekken en voortaan op ieder besluit van het ministerie/ Belastingdienst formeel bezwaar aantekenen tegen elke beslissing van deze instanties, tot aanslagen Motorrijtuigenbelasting toe. Je weet immers nooit of een wet achteraf gebrekkig blijkt en dan alleen maar bezwaarmakers gecompenseerd worden. Ook kunnen wij zo druk leggen op deze absoluut klantonvriendelijke organisatie, dus graag zoveel mogelijk bezwaren indienen! Dit bezwaar kunt u per post sturen of online via uw DigiD.
Klik hier voor een concept bezwaarschrift
Eerdere artikelen in HierInSalland
Op last van het ministerie van Financiën werden namen en foto’s van betrokken ambtenaren uit dit artikel en bijlagen verwijderd op 5 en 27 oktober 2022, ondanks dat zij de beleidsbepalers blijken te zijn maar kennelijk niet aanspreekbaar willen zijn. Dat heet Nieuwe Bestuurscultuur!
Dag Kees,
Ik kan het kort houden, want ik en het helemaal met je eens.
Het enige waarin de diverse kabinetten Rutte echt actief in zijn geweest, is in het creëren van enorme problemen en in het af en toe afgeven van een, naar even later blijkt, harteloos excuus.
We mogen inderdaad nog blij zijn dat we, al zijn het er schechts enkele, echte volksvertegenwoordigers hebben met hart en ziel, zoals de door jou genoemde.