De dagen van feesten, vakanties en vreugde voor mensen, vooral voor kinderen, zijn begonnen. Sterker nog, iedereen gelukkig zien geeft je een gevoel van geluk, zelfs als je het niet viert.. het gevoel van vreugde blijft je de hele dag bij. Feestdagen worden geassocieerd met feesten, mensen ontmoeten, eten en… vuurwerk
En hier wordt mijn gevoel als afkomstig uit de oorlog in Syrië anders, mijn relatie met de geluiden is volledig veranderd na de oorlog (zelfs met de geuren en scènes), het geluid van elke explosie, zelfs als deze klein is, maakte mijn zenuwen gespannen en het verandert mijn humeur echt.
Na het ervaren van de oorlog waaruit ik kwam, veranderde mijn psychologie over veel dingen en emoties.
In feite heeft het Assad-regime de dagen dat mensen gelukkig zouden moeten zijn veranderd in nachtmerries.
Om een reden die alleen met haat te maken had, werd het leger dat mijn dorp omsingelde en het dagelijks bombardeerde, barbaarser en brutaler op religieuze feestdagen (islamitisch of christelijk).
De situatie wordt ondraaglijke: chaos en horror veranderen de vreugde van mensen in verdriet
Deze dingen moeten verband houden met je geheugen en ik ben bang dat ik ze nooit zal vergeten, dus ik kan zeggen dat wanneer de kerstvakantie nadert, mijn gevoel van binnenuit depressief wordt, zelfs op Eid al-Fitr ondanks een brede glimlach op mijn gezicht!
Mooie veldslagen in Olst
Ik heb nu 7 nieuwjaarsvakanties in Olst meegemaakt, wat betekent, heb ik sindsdien meer in jou, Olst, gewoond, (Buiten de tekst: je kunt je mijn liefde voor jou toen voorstellen). De vieringen die in Olst plaatsvinden, hebben ook herinneringen bij mij.
In het nieuwe jaar 2018, nadat het vuurwerk begon, ik bedoel eigenlijk de explosieven werden afgeschoten, kreeg een gevoel dat we niet werden gebombardeerd, of dat er een strijd uitbrak tussen ons en Wijhe!
De waarheid is dat het gevoel dat ik had toen ik mijn ogen sloot en de stemmen bleef horen, het voelde alsof ik door de straten van mijn stad in Syrië liep en steek die straat over. Wel, dit is een granaat die ik hoor, hier in deze straat mag ik niet oversteken. Ik hoor het geluid van geweerschoten die dichter bij uit Kalasjnikovs klinken,
Door mijn ogen te sluiten voor die vijf minuten zat ik echt midden in dat gebied, ik weet niet of dit goed was of niet, om te proberen je angsten onder ogen te zien, maar het gebeurde tegen mijn wil..!
Ik probeer mijn angsten voor het geluid van een vliegtuig in de lucht onder ogen te zien, mijn vrouw ziet me verward, terwijl ik mijn best doe om er normaal uit te zien. (Ze kent me, ik lieg, grappig dat je niets voor een vrouw kunt verbergen).
Aan de andere kant herinner ik me het eerste nieuwjaar dat ik in 2016 in Olst doorbracht, in dat jaar wachtte ik ook tot twaalf uur ’s nachts. Ik kleedde me toen aan en ging met alle moed van een krijger de straat op om te kijken de naar de projectielen die werden gelanceerd.
Ik herinner me weer heel goed hoe ik vroeger over straat liep en mijn ogen sloot, weer kreeg ik dat vreemde gevoel. Op weg naar huis,vlakbij het huis lanceren enkele jongeren vuurwerk, maar het vuurwerk gaat de straat op in plaats van de lucht,De jongens begonnen op straat te rennen.
Iemand zei tegen me: je moet wegblijven zodat je je niet bezeert.
Ik lachte inwendig, dat ik niet werd gedood door al die tonnen explosieven en kogels die over me heen werden gegooid. Het zou erg vernederend zijn om te sterven in vuurwerk. 😆🤨
Fijne feestdagen en gelukkig nieuwjaar voor iedereen
