Wij leven gelukkig in een geciviliseerd land, hoewel te lang rechts beleid wel tot afbraak van sociale voorzieningen geleid heeft. In een land waar burgers zwaar belast worden (wat wel rechtvaardiger zou kunnen overigens) schept dat ook een verplichting voor de overheid om in te springen wanneer er absoluut onvoorzienbare ontwikkelingen zijn. Zowel voor particulieren als voor ondernemers.
Uitzichtloos
Met name de buitenproportioneel gestegen energieprijzen brengen minima en modale verdieners in uitzichtloze problemen. Eerder konden zij met kunst en vliegwerk de maand doorkomen maar hebben niet de mogelijkheid buffers op te bouwen. Wanneer dan je energierekening met soms wel € 500 per maand stijgt heb je een heel groot en acuut probleem, ondanks de in vergelijking met andere landen best redelijke maatregelen en toeslagen van de overheid. Alleen gaat alles wat traag terwijl de mensen NU geld moeten hebben om aan hun basisverplichtingen te voldoen
Mensen komen nu voor keuzes: eten of rekening betalen
Maar rekeningen niet kunnen betalen kan hele vervelende gevolgen hebben, zodat er in deze uitzonderlijke tijd uitzonderlijke maatregelen moeten worden genomen.
Teveel macht voor de energieleveranciers
In tegenstelling tot andere schuldeisers, zoals bijvoorbeeld woningcorporaties, kunnen energiebedrijven zonder tussenkomst van de rechter zeer ingrijpende maatregelen nemen: afsluiting. Een vreemde situatie, die nog dateert uit de tijd dat energiebedrijven van de overheid waren. Dit moet wettelijk dringend aangepast worden omdat zij nu een voorkeurspositie hebben doordat zij ingrijpende maatregelen kunnen nemen zonder gerechtelijke tussenkomst. Zeker nu in veel gevallen het maandelijkse voorschot voor energie net zo hoog is als de huur zullen de mensen er voor kiezen de huur (gedeeltelijk) niet te betalen in plaats van energie. Bij niet betalen van energie volgt immers snel afsluiting, bij niet- betaling van huur duurt het een tijdje voor een woningcorporatie maatregelen in gang zet door middel van een incassoprocedure en uiteindelijk een rechtszaak om tot uitzetting over te gaan. Met ook nog eens een redelijke kans dat de rechter heel mild zal oordelen ten gunste van de huurder omdat er sprake is van een uitzonderlijke situatie, waaraan de huurder geen verwijtbare schuld heeft.
Kortom, een ongelijk speelveld waar de woningcorporaties veel meer risico op problemen lopen dan de energiemaatschappijen omdat deze een (onterechte) bevoorrechte positie hebben.
Problemen voor gemeenten
De door Den Haag genomen maatregelen worden vergoed aan de gemeenten. Omdat deze maatregelen, zeker op korte termijn, ontoereikend zullen blijken zullen de gemeenten geconfronteerd worden met schrijnende gevallen en deze gedeeltelijk oplossen met bijzondere maatregelen zoals aanvullende bijstand. Dit gaat ten laste van de gemeentebegroting. Zoals bekend hebben de gemeenten in Nederland vrijwel geen eigen inkomsten en zijn afhankelijk van volkomen onvoorspelbare rijksuitkeringen die meestal niet bepaald genereus te noemen zijn. We kennen allemaal de verhalen over de uitvoering van WMO en Jeugdzorg, die van het rijk overgeheveld werden naar de gemeenten, maar zonder voldoende financiering. Dat belooft niet veel goeds voor het verrekenen van deze extra bijstand met het rijk.
Noodtoestand
De situatie waarin we nu zitten met extreem oplopende prijzen vraagt om bijzondere oplossingen. Het is te beschouwen als een nationale ramp, die niet te voorzien was zodat dit het uitroepen van de noodtoestand rechtvaardigt, opdat snelle en bijzondere maatregelen genomen kunnen worden.
Te denken valt aan het tijdelijk onmogelijk maken van afsluiten van energie en huisuitzettingen op grond van financiële problemen. Ook zouden dergelijke maatregelen sowieso alleen nog maar genomen mogen worden in overleg met gemeenten.
Geen slagveld onder de minima en modale inkomens!
