“Al meer dan twintig jaar is Rico verslaafd aan geestveranderende middelen. Drank en drugs. Hij gebruikte ‘alles wat je maar kan bedenken’.” Citaat uit ‘Mijn eigen wereld’, het nieuwste boek van Job Hulsman. Rico is rapper, we kennen hem van Opgezwolle. Job is Sallander, daar gaan we nog veel meer van horen!
Heel intiem
‘Mijn eigen wereld’ heet het boek dat Hulsman schreef over Rico. Een treffende titel, want Hulsman heeft Rico een paar jaar gevolgd, heel intiem gevolgd, tot bezoekjes aan de verslavingskliniek aan toe, die leiden tot een stand van zaken van dag tot dag op het moment dat de Zwolse hiphopper in een van de zwaardere periodes van zijn leven zit. Al lezend zit je midden in Rico’s eigen wereld.
Heel dichtbij
‘Mijn eigen wereld’ is daarnaast ook de wereld hier in Salland. Hulsman zit met Rico op een bankje aan de IJssel ergens tussen Zwolle en Herxen. Daar fiets ik geregeld. Ieder bankje is nu verdacht. Zouden ze daar over dat onderwerp gesproken hebben?
Nog dichterbij
En Job Hulsman zelf is geboren en getogen Sallander. Dat maakt het allemaal nog meer een eigen wereld. Ik geniet van zijn schrijfstijl. Neem het woord ‘geestveranderend’ in de eerste zin van deze recensie. Daar staat niet ‘geestverruimend’. Dat zet aan tot denken.
Deze passage vond ik ook prachtig: “Boven zijn hoofd dook opeens een helikopter met zoeklichten op. Hij herkende het hakkende geluid. Hij keek niet, hoopte dat het ding dan vanzelf weer zou verdwijnen. Toen dat niet gebeurde begon hij te fietsen – langs grachtengordels, onder de Sassenpoort door. Steeds sneller, door steeds kleinere straten. Steegjes.”
Pas later krijg je als lezer uitgelegd waarom die helikopter daar vloog. Mooie spanningsboog.
Je gaat het pas zien als je het doorhebt
Om Cruijff maar eens te citeren. Ik moest daar aan denken toen ik dichterbij de verslaving van Rico kwam, steeds dichterbij. Hoe een dealer onderdeel van het verhaal is. Hoe mensen dichterbij Rico wel of niet helpen. Maar vooral wat het met zijn vriendin doet! Hulsman kruipt onder de huid en laat je daarom de verslaving voelen.
Hiphoppers gaan lezen
Natuurlijk denk je bij zo’n boek aan Michel van Egmond, de schrijver van Kieft en Gijp. Hetzelfde genre. Bij die boeken bleek dat veel meer Nederlanders lezer zijn dan tot dan gedacht. Vanwege het thema. Dat zou hier ook zo maar eens het geval kunnen zijn. Hiphopliefhebbers komen genoeg aan hun trekken, de vele korte hoofdstukjes (mooie keus, dan heb je veel meer ruimte kleine voorvallen groot te maken) zijn verbonden met steeds hiphopteksten.
Geestveranderende middelen
Stel dat je de vraag krijgt of je verslaafd bent. Maar die vraag wordt je niet gesteld in een afkickcentrum, maar je zit dan in de voetbalkantine, bezoekt Ribs and Blues of hebt een verjaardag. Bedenk maar eens wat je antwoord is. En bedenk daarna dat je die vraag toch krijgt in een afkickcentrum. Kom je er dan mee weg?
