Het is een drukte van belang in de sierappelboom in de achtertuin. Een gekwetter en gefladder rondom de voersilo die er sinds een paar weken weer hangt. Mussen, kool- en pimpelmezen en grote bonte spechten verdringen elkaar om er bij te kunnen en een graantje mee te pikken. Tortels en merels hangen wapperend alsof ze kolibries zijn voor de zaad houdertjes.
(Lees verder onder afbeelding)
In november heb ik de voerhokjes, bakjes, huisjes en mandjes weer geplaatst en ik sta versteld hoe snel de vogels dat in de gaten hebben. In de zomer zie je ze bijna niet maar nu is het dagelijks genieten vanachter de keukenramen hoeveel vogels onze tuin weten te vinden. Zelfs een muis zie ik stiekem van de zaadjes snoepen! Zoveel lol ik er in heb dat die kleine diertjes komen zoveel ergernis roepen grote rovers op.
(Lees verder onder afbeelding)
In de hoge berk zitten dagelijks een aantal eksters te loeren en hun kans af te wachten om bij de pindakaas potten te komen en dat zijn zulke gulzigaards dat ze de hele pot er regelmatig gewoon uittrekken met hun grote sterke snavels. Hele brokken worden daarna naar binnen geschrokt en binnen twee dagen is een pot leeg…
(Lees verder onder afbeelding)
Andere rovers die dagelijks komen snacken zijn de gaaien die verzot zijn op de walnoten en pinda’s in dop die ik eigenlijk voor de eekhoorns neerleg. Vanuit de prunus en vanaf het platte dak van de garage komen zij eerst poolshoogte nemen of en wat er ligt. Dan begint het timen wanneer ze met een glijduik naar beneden zullen komen en in hun vlucht omhoog de buit mee grissen. Ik gun ze er heus wel een of twee maar het zijn verzamelaars en ze blijven jatten totdat alles op is. Je kunt me dus zo nu en dan met wapperende armen voor de ramen zien dansen…
(Lees verder onder afbeelding)
Van de week kwam er uit het niets opeens een grijze bliksemschicht naar beneden die langs de voedersilo met foeragerende mussen en mezen suisde, over het terras scheerde, onder de klimopboog door en uit zicht verdween op het tweede terras achter in de tuin. Alle vogels stoven weg en veertjes dwarrelden in het rond. Ai, dat was de sperwer! Ik kon niet zien of hij er eentje had geslagen en wachtte af maar hij vertoonde zich niet meer. Als ik naar buiten zou gaan om te kijken of hij er nog was zou ik hem verstoren en dat wilde ik ook niet. Het bleef wel een dik half uur stil en geen vogel liet zich meer zien.
Toen er eindelijk weer wat mussen uit de beukenhaag tevoorschijn kwamen ben ik een kijkje gaan nemen achter in de tuin maar ik vond niets dus waarschijnlijk is de sperwer met lege maag vertrokken…
