Heel sierlijk en geluidloos landt er een klein vogelveertje op mijn boek dat ik in de tuin aan het lezen ben. Als ik op kijk kan ik niet ontdekken wie dat heeft verloren. Het is teer, wit en donsachtig. Er schiet me een opmerking van een kennis te binnen die zei: “Als er een veertje bij je terechtkomt dan is er een engel langs geweest”. Tja, een mooie gedachte als je dat gelooft……
Gisteren was ik vroeg uit de veren en maakte ik een wandeling in het park. Daar zag ik veel veren liggen maar ook veel ganzen en eenden. De Nijlganzen waren druk bezig met een gezamenlijke veer poetssessie. De snavels bewogen zich driftig tussen en onder de vleugels. Zo nu en dan rekte een gans zich uit en werd er flink met de vleugels gewapperd waarbij veertjes vrolijk rondstoven. Een eindje verder onder een grote eik lag een flinke bult veren. Nou daar heeft vast een sperwer zijn prooi geslagen was mijn gedachte. Die hebben elkaar in de veren gezeten dus. Daar zag ik toch echt niets engelachtigs aan. Langs het voetpad vond ik een lange witte veer met een zwarte rand en er naast ook een klein veertje dat donkerblauw en groenig glansde. Van een ekster waarschijnlijk en ik pakte het kleine veertje op, mooi voor mijn kleine verzameling in het tuinhuisje.
Vroeger droegen de vrouwen meestal een hoed en het was een tijdlang mode om die te versieren met vogelveren. Veren, liefst zo lang mogelijk of met veel kleuren. Pronken met andermans veren zogezegd.. Rijke dames konden zich dure veren uit het buitenland veroorloven van o.a. kolibrie, struisvogel, goudvink en zilverreiger. Wie minder geld te besteden had moest het doen met inlandse veren van fazanten, pauwen of sternen. Dit kostte massa’s vogels het leven. Zo is in Engeland de wielewaal totaal uitgeroeid voor zijn knalgele verenpak! Dat is te gek voor woorden eigenlijk… Gelukkig kwam er protest en werd de ‘Bond ter Bestrijding eener Gruwelmode’ opgericht een voorloper van wat we nu kennen als de vogelbescherming.
In mijn fotoarchief vond ik meerdere foto’s van veertjes die ik onderweg hier en daar tegenkwam en fotografeerde. Achtergelaten door een vogel, maar een vogel zijn veren áfnemen, komt hoop ik vandaag de dag niet meer voor…
