Door Diny Heidenrijk
Op de parkeerplaats zien we dat wij de eersten zijn maar dat zal vast niet lang duren. Wat een bijzonder sfeertje hangt er hier in het nog mistige bos. Overal hangen grote spinnenwebben aan de takken waarin dikke spinnen loeren, ritselende blaadjes onder onze voeten en vallende druppels, zo nu en dan zelfs op mijn hoofd. Kijk daar onder die berken groeien meerdere vliegenzwammen. Ze staan te pronken met hun knalrode hoeden kwistig versierd met witte stippen. Er liggen al veel gele en bruine blaadjes onder die berken. Het is en ruikt echt naar herfst. Er liggen ook veel dennenappels, lange dunne en kleine ronde. Daar neem ik wat van mee voor op de herfsttafel in de tuin en misschien lusten onze ‘huiseekhoorns’ die ook wel. Het pad voert ons langzaam omhoog. Poeh, hier is het echt even klimmen over een pad waar boomwortels hun weg bovengronds hebben gezocht. Er groeit mos op en in die nattige mist is het wat glibberig en glad. Oppassen dus…
Als we het bos uitkomen en op de nu uitgebloeide heidevlakte lopen kunnen we verder van ons afkijken en dat panorama biedt een mysterieus landschap in de nu dunner wordende mist. Vooral de jeneverbessen ogen als vreemde gestaltes en zijn een beetje spooky. Je gaat er vanzelf zachtjes van praten.
Maar dan gaat het snel: de zon krijgt meer kracht en de mist trekt op. Ik zie de spinnenwebben letterlijk verdwijnen want de waterdruppeltjes lossen op. En kijk daar aan die lange grasspriet daar verraadt een kleine beweging de schuilplek van een late libel. Die zit nu nog onder de druppels maar zal gaan vliegen zo gauw ze is opgedroogd. Het zonnetje tovert lichtbundels over het pad tussen de struiken door en het voelt al behaaglijker, wat warmer. Het gaat een prachtige herfstdag worden en wij lopen genietend verder!
