We fietsen samen met Diny Heidenrijk via de Schaarshoek richting Heino. Diny heeft altijd haar fotocamera bij zich en dan kijk je altijd beter om je heen.
Door Diny Heidenrijk
Als we voorbij het summercamp op de kruising komen en naar links kijken moet ik even zuchten. Ik ben nog steeds niet gewend aan die nu zo kaal ogende klinkerweg die naar kasteel het Nijenhuis gaat. Het blijft een vreemd gezicht. Misschien was het nodig maar ik mis al die mooie oude bomen die zijn omgehakt afgelopen jaar. De jonge boompjes die er voor terug zijn aangeplant gaan wij niet meer hoog, dik en oud zien worden…
Over de Rozendaelse weg, genoemd naar landgoed ‘t Rozendael koersen we aan op een volgend landgoed De Colckhof. Langs de wetering begint de natuur al echt haar lentegezicht te laten zien: het gras is wit bespikkeld met madeliefjes. Het is nog wel wat vroeg voor de water- en oeverplanten maar het speenkruid kleurt de slootranden al helder geel. Ook het klein hoefblad staat te shinen. De meidoorns hebben frisse groene blaadjes en kijk, de krentenstruiken staan op springen.
Als we onder het spoor doorgaan zien we bij het water opeens naast de weg een knobbelzwaan in de berm lopen. Zijn verenkleed heeft nog het bruine donspak van een jong. Rustig zetten we de fietsen een eindje verder en ik loop voorzichtig en zachtjes terug naar de zwaan. Hij blijft staan maar houdt mij wel goed in de gaten. Ik kom niet al te dichtbij want ook al is het nog een jonkie, hij heeft al wel een behoorlijke afmeting en een beste snavel. Hij of zij laat zich echter netjes fotograferen. Waarom is hij alleen? Ik zie nergens andere zwanen.
Het Deense sprookje ‘Het lelijke jonge eendje’ van Andersen schiet door me heen. In een eendennest komt uit een van de eieren een kuiken dat er heel anders uitziet dan de andere jongen. Het kuiken wordt verstoten maar na een barre tijd overleeft het toch de winter. Intussen is hij goed gegroeid en vindt aansluiting bij een groep zwanen die hem opnemen in hun kring. Zo komt hij er achter dat hij er net zo uit ziet en is uitgegroeid tot een heel mooie witte zwaan.
Sprookjes lopen altijd goed af en met deze jonge zwaan zal ook vast wel goed komen. Wij gaan verder en de zwaan heeft het nakijken.