Deze week is Diny Heidenrijk weer naar het natuurgebiedje richting Lemelerveld gegaan. Even poolshoogte nemen hoe het met de vlinders staat.
Door Diny Heidenrijk
Misschien is het mijn geluksdag en zie ik dit keer een gentiaanblauwtje of een zilveren maan. Dat zijn twee zeldzame vlindersoorten die hier wel voorkomen. Mooi, de dopheide staat in bloei en daar halen de gentiaanblauwtjes hun nectar vandaan en hier groeien gentianen, de waardplant voor dat gentiaanblauwtje, dus wie weet!
Het begint al goed want ik zie dat de gentianen beginnen te bloeien. Wat een prachtige diep blauwe kleur hebben die bijzondere bloemen toch. Langs het pad dat dwars door het gebied loopt vliegen volop bruine zandoogjes, dikkopjes, citroentjes en witjes rond zodat het nergens voor nodig is om het kwetsbare veld in te lopen. Oh kijk daar eens, maar dat is fijn: er is een pad gemaaid dwars door een veld waarin vele gentianen staan en ja hoor daar zie ik warempel een gentiaanblauwtje fladderen!!! Ik volg het vlindertje nauwlettend en hoop dat het even ergens gaat zitten. Het is erg warm zo in de volle zon en ik voel de zweetdruppels langs mijn gezicht lopen maar ik heb nu geen tijd om daar bij stil te staan. Ik sta op het punt om mijn eerste foto te maken van dit zeldzame vlindertje! Yes, het beestje landt op een gentiaan in de knop. Heel voorzichtig zak ik op mijn knieën en kom langzaam met mijn camera steeds dichterbij. En kijkend door de macrolens zie ik het: de vlinder is aan het eitjes leggen op de gentiaan!
Wauw, dit is dus een dag met een sterretje!
Nu ik er op let zie ik bij veel gentianen al eitjes zitten op de bloemknoppen. De rups die hieruit komt vreet zich de bloem in en eet daar binnen zijn buikje vol. Na een dag of tien laat hij zich op de grond vallen en wacht hier tot een moerassteekmier hem meeneemt naar zijn nest waar hij overwintert. Hij lijkt op een grote mierenlarve vandaar dat de mieren hem goed verzorgen en voeden. In de lente verpopt de rups zich en wanneer hij als vlinder in juni of juli uit de pop komt moet hij maken dat hij wegkomt het mierennest uit omdat de mieren anders in de aanval gaan. Hij kruipt omhoog en pas een eind boven dat nest spreidt hij zijn vleugels en begint de cyclus opnieuw.
