“Goed zo! Goed gedaan jongen!”, opluchting, blijdschap en trots op haar paard klinken door in de stem van de jonge ruiter die langs me heen draaft nadat ze de waterbak zonder oponthoud heeft genomen.
Het is deze combinatie wel gelukt daar waar menig paard weigert of pas na meerdere pogingen het aandurft om deze hindernis te nemen. Gejuich en applaus klinkt op van het publiek dat rondom deze waterplas staat. De ruiter heeft telkens de keus tussen een diepe of minder diepe waterbak en bij de andere obstakels tussen een hogere of lagere; lukt het helemaal niet dan is er nog een uitwijk mogelijkheid aan de zijkant over glad terrein.
Ik sta in het bos van landgoed Neppelenbroek in Broekland bij de 19e editie van Broekelo, een boscross voor paarden. Hier was ik nog niet eerder maar het lijkt me erg leuk. Het is droog weer met zonnige perioden dus een mooie dag voor deze spectaculaire buitensport.
Het is een drukte van belang hier in het bos en overal staan en zitten toeschouwers gezellig bij elkaar. Bij de ingang is een kleine fair en zijn er stalletjes met eten en drinken. Om me heen hoor ik enthousiaste verhalen van ruiters die elkaar vertellen hoe goed hun paard het deed vandaag. Ik hoor trotse ouders zeggen dat hun dochter, hun paard het al beter deed dan de vorige keer.
Het lijkt me één grote paardenfamilie die elkaar natuurlijk regelmatig tegenkomt bij dit soort evenementen. Iemand merkte op dat ze er meer dan anderhalf uur over had gedaan vanmorgen vroeg om hier met de trailer op tijd aan te komen. Ze had het wel een beetje eng gevonden omdat ze zelf had gereden, aangezien de vaste chauffeur niet kon. “Ik weet dat het niet kan maar toch had ik angst bij het idee dat de trailer om zou kunnen slaan,” zegt ze “en dan had hij (het paard) ook plat gelegen…”
Ik loop verder het bos in langs het traject van vijf kilometer en achttien hindernissen. Telkens als er een fluitje klinkt is er een paard in aantocht bij een hindernis en staat iedereen paraat. Toeschouwers die vol verwachting kijken richting het bospad vanwaar de volgende ruiter in galop komt aan draven en leden van de organisatie die van alles registreren.
Ze geven het nummer van paard en ruiter door die langskomen, hoelang ze over de te nemen hindernis hebben gedaan en hoe ze het er af hebben gebracht; dit alles levert dan strafpunten op en degene met de minste strafpunten wordt de winnaar. Ik vermaak me prima: lekker in de buitenlucht en veel te zien en te fotograferen. Voor herhaling vatbaar!