Of we dit jaar ook weer walnoten willen hebben? Ik krijg een telefoontje van onze vaste leverancier, een boer op de Wilpse Klei, achter Deventer. Natuurlijk willen we verse walnoten, zowel voor onszelf als voor onze tuin-eekhoorns! Het belooft morgen een mooie zonnige nazomer dag te worden en we spreken af om ze tegen de middag te komen halen.
We maken er een leuk autoritje van langs de IJssel en slingerend door de landerijen van de Wilpse Klei. Overal is de maïs al geoogst en kraaien en eksters zwermen over de akkers vol stoppels. Meerdere boeren hebben, waarschijnlijk voor de laatste keer dit jaar, het gras in de uitgestrekte weilanden gemaaid. We rijden langs velden waar de takken van de laagstam fruitbomen krom hangen met peren en appels. Langs de rand staan de houten kistjes al klaar om de oogst binnen te halen.
Onze boer heeft de walnoten al verpakt in een paar netten, grote noten voor ons en kleintjes voor de eekhoorns, die we zo mee mogen nemen… Nou namens de vrolijke springers bedanken we de man hartelijk! Op de vraag of we ook wel stoofperen willen krijgen we een hele krat vol mee. Hmmm, lekker, in gedachten zie en ruik ik al een pan met mooie rode peertjes staan sudderen in mijn keuken…
Als we terugrijden besluiten we een kopje koffie te gaan drinken bij het IJsselhotel in Deventer. Gezellig in het zonnetje op het terras aan de rivier met uitzicht op de mooie skyline van de binnenstad en het heen en weer varende pontje. Waarom alle parasols opengeklapt zijn krijgen we al gauw in de gaten. Boing, boing, ik schrik steeds op want met een flinke dreun vallen er om de haverklap dikke bolsters met kastanjes erin uit de twee reuzen bomen die op het gras voor ons terras staan! Het regent bolsters. Het lijkt wel een bombardement!
Ik schuif mijn stoel voor de zekerheid nog eens dichter onder de parasol want het lijkt me geen pretje om die dingen op mijn hoofd te krijgen! De grond is bezaaid met stekelige groen doosjes en overal liggen glimmende roodbruine kastanjes. De herfst is begonnen! Straks, voordat we naar huis gaan wil ik een tas vol rapen om thuis op de herfst tafel uit te stallen, maar nu eerst genieten van de cappuccino waar de ober mee aan komt.
