Soms zie je dingen die je niet gelooft te zien. Maar als je vaak een camera bij je hebt heb je dat blijkbaar nog veel vaker. Zo komt Diny Heidenrijk iedere keer dingen in de natuur tegen waar een ander zo maar aan voorbij zou lopen…
Door Diny Heidenrijk
In een flits zie ik iets roodbruins in mijn ooghoek langskomen daar in de berk achter in de tuin. Was dat nou een eekhoorn…??? Als ik dat later aan mijn man vertel reageert hij met: “Ja hallo, en ik zag gisteren een aap slingeren.” Weken gaan voorbij, maar dan op een dag zie ik toch echt een eekhoorn over een tak rennen! Nu moet ik voor een bewijs zorgen.
Geregeld zit ik daarna door het keukenraam naar de bomen te kijken en dan in maart kan ik een foto te maken! Zo, nu moet iedereen me wel geloven…Dan bedenk ik me dat op zolder nog walnoten te drogen liggen en zo ontstaat het plan om de eekhoorn te lokken. Het duurt niet lang of de walnoten zijn uit het voederhuisje aan de boom verdwenen. Lege doppen onder de boom laten zien dat ze opgepeuzeld zijn. Na een paar keer bijvullen betrap ik het beestje op een tak met in zijn voorpootjes een walnoot. Hij is druk bezig om die noot te kraken! De eekhoorn maakt er een gewoonte van om elke dag langs te komen.
In oktober plaatsen we in de tuin (tegenover de tuindeur) weer ons vogelvoederhuisje met strooivoer en wat vogelpindakaas. Binnen een dag weten de vogels het te vinden. Ik rijg een slinger met pinda’s in dop en hang deze op aan het huisje. De volgende morgen hangt die slinger echter kapot te bengelen in de wind. Aan een kant is het touw geknapt. De dagen erna blijf ik de eindjes touw steeds opnieuw vastknopen maar even zoveel keer is die slinger de volgende dag weer kapot en zitten er minder pinda’s aan. Wie doet dat toch, een muis, de gaai of een brutale ekster?
Ik zit aan tafel de krant te lezen als ik opeens, op nog geen meter afstand, iets over de tegels langs de tuindeur zie lopen: de eekhoorn! En ja hoor, die klimt zo tegen de paal op en gaat op z’n gemak in het vogelvoederhuisje zitten kanen van de zonnepitten. Aha, daar heb je de boosdoener. Na de zonnepitten zijn inderdaad de pinda’s aan de beurt. Ik kan dit op mijn gemak fotograferen terwijl Knabbel zich hier niets van aan trekt.
Een paar dagen later zijn er zelfs twee eekhoorns in de tuin: Knabbel en Babbel. Ze struinen elke voerplek af en wij genieten nu dagelijks van hun capriolen.
