Geluksklavers, natuurgeluk in de nieuwbouw: recensie van een boek van Elvira Werkman.
Door Harrie Kiekebosch.
Corona zorgde er voor dat we afgelopen lente onze directe thuisomgeving op een heel andere manier beleefd hebben. Wegens de lockdown moesten we het daar mee doen. De meesten zijn daardoor heel anders om zich heel gaan kijken. En ontdekten de natuur dichtbij. Daar waar je dacht dat die er niet was, bleek de natuur er toch te zijn.
Elvira Werkman is buitenmens en natuurliefhebber. Vanuit het noorden verhuisde ze naar een nieuwbouwwijk van een grote stad in het midden des lands. Naar zo’n Vinex-locatie (vierde nota ruimtelijke ordening extra large) die vanaf de jaren tachtig uit de grond gestampt werden tegen de woningnood. En toen kreeg ze ook nog eens een hernia. Na de operatie bestond een flink deel van de operatie uit kleine rondjes in die woonwijk.
In zo’n wijk gaan wonen
Word je daar vrolijk van? Een stadsmens zou het er mee kunnen doen. Maar Werkman zag al op tegen überhaupt wonen in zo’n wijk, toen kon ze er ineens nog niet uitkomen ook. Het leverde ‘Geluksklavers’ op, natuurgeluk in de nieuwbouw, verhalen, columns, gedichten, dagboekaantekeningen van haar leven in die wijk. Wandelend in haar eentje, op blote voeten (en teenslippers) door de modder, over braakliggend terrein banjeren met je kinderen, in bomen klimmen, zwanen groot zien worden, maar ook onder stoeptegels insecten tegenkomen, groente uit je eigen tuintje hebben en genieten van vlinders die van jouw tuin genieten.
‘Geluksklavers’, dat woord heeft iets gelukszaligs in zich. En dat is denk ik ook wel zo bedoeld. Want de zoektocht met haar kinderen naar klavertjes vier is succesvol voor de ene zoon die een echt klavertje vier vindt, maar eigenlijk wel eentje waarvan de blaadjes er niet zo goed meer uitzien, terwijl de andere zoon ook heel gelukkig is met een klavertje nul, alleen maar meer de stengel. Is een klavertje eigenlijk nog een klavertje als er geen blaadjes meer aanzitten? Voor haar zoon was het zelfs een geluksklavertje.
Met zulke verhalen ga je vanzelf houden van de natuur die desondanks de huizen, het beton, de klinkers en het asfalt, toch te vinden is in zo’n Vinex-locatie. Sterker nog: als je alle achtertuintje van Nederland bij elkaar optelt, is dat een groter groengebied dan alle andere natuur van ons land bij elkaar.
Geluksklavers van Elvira Werkman is een aanrader om van het groen en de natuur in je eigen buurt te gaan houden, een aanrader om met kinderen op verkenningstocht te gaan, een aanrader als je naar manieren zoekt om contact te leggen in je buurt, een drijfveer om je eigen wijk meer groen te maken. Sinds corona nog lang niet onder de knie is, zijn dat allemaal adviezen die de moeite waard zijn.
