‘‘Ik zie veel huizen waar geen vogel doorheen zou willen vliegen,’’ kwettert Merel, ‘‘potdicht en glimmend, maar o wat lijkt me dat benauwd! Geef mij maar hout, ademruimte en een beetje leem tussen de poten. Eigenlijk zoals ik mijn nestje bouw. Blijkbaar zijn er ook mensen die daar net zo over denken!’’
Merel vliegt boven de gemeente Dalfsen van hot naar her op zoek naar biodiverse en duurzame verhalen.
Mathilde Weijdeman (32) en Johan Bloem (37) bouwen in Dalfsen aan hun eigen droomwoning. Een schuurwoning in houtskeletbouw naast het erf van haar ouders. Dat doen ze bewust dampopen. Niet eens zozeer uit duurzaamheidsideaal, maar uit een verlangen naar een fijne leefomgeving.
“We doen ons best om veel te sporten en gezond te eten,” legt Mathilde uit. “Toen we bezig gingen met het creëren van ons droomhuis, ontdekten we dat je ook veel keuzes kunt maken rond gezond wonen. Wij zijn ooit in een dampopen huis geweest en dachten: dit klopt. Als je je er dan in gaat verdiepen, kun je niet meer terug. Je wéét dat je niet in een plastic zak wilt wonen.”
Toch begonnen ze klein – zo goedkoop mogelijk om het haalbaar te maken. “We hebben zelfs even gekeken naar een staalbouwsysteem, omdat dat in eerste instantie het meest betaalbare leek,” vertelt Johan. “Maar hoe langer ik achter de tekentafel zat, hoe duidelijker het werd dat we een huis wilden waarin het ook binnen leeft.” Zo kwamen ze uit bij hout, en daarmee volgden als vanzelf de keuzes voor natuurlijke isolatie en ademende materialen.
“We focussen ons vooral op de ruwbouw’’, vertelt Mathilde. ‘‘Als die goed zit, kunnen dingen als een natuurlijk keukenblad later nog wel. We zijn nog jong en het moet wel haalbaar zijn.”
Ze doen veel zelf – samen een dag in de ‘zandbak’ spelen om de installaties aan te brengen, zelf bouwen, zelf beslissen. Mathilde gaat straks minder werken om mee te bouwen; Johan tekende hun huis tot in detail en speelt intussen voor aannemer. Mathilde: ‘‘Het is een project met lange adem, maar straks wonen we in een huis dat we zelf hebben bedacht en gebouwd. Dat is toch bijzonder?’’
‘‘Mooi hoe Johan en Mathilde hun nestje bouwen,’’ fluit Merel terwijl ze een rondje maakt boven het erf. ‘‘Ze kiezen bewust voor wat zij belangrijk vinden. Ze krijgen vast een huis dat net zo fijn ademt als zijzelf. Als ik kon timmeren, had ik meegebouwd!’’
Was getekend, Merel.
