Deze week maakten we mee dat Diny Heidenrijk als het ware in gesprek was met de natuur. Ze heeft altijd haar fotocamera bij zich en dan ga je vanzelf anders om je heen kijken. En daarom gaan we iedere week een keertje mee. Zo ook deze week naar het Drostenkamp, park in Raalte.
“Nee nee blijf nou staan, ga maar gewoon door met vissen. De blauwe reiger vliegt echter klapwiekend op en voor me uit. Ik loop een rondje om de vijvers door het park op de Drostenkamp in Raalte. Je bent hier nooit alleen. Wandelaars met of zonder hond, scholieren van en naar het Carmelcollege en sportvissers.
Ik vraag me weleens af of men beseft hoeveel dieren zich ophouden in dit park. Als je rustig ergens gaat zitten en goed om je heen kijkt kun je zelfs bijzondere gasten opmerken. Natuurlijk ziet iedereen de eenden, ganzen en meeuwen wel. En de rond scharrelende meerkoeten en waterhoentjes. Ook zie je in de hoge bomen op het eilandje in het midden vaak aalscholvers zonnen met gespreide vleugels. En in het struikgewas fluiten en foerageren veel soorten vogels, zoals merels, zanglijsters, mezen, vinken, duiven.
Maar als je echt goed kijkt kun je ook de boomklever en de boomkruiper aan het werk zien. Appelvinken en staartmezen struinen graag in groepen rond. Zie je iets geels voorbijvliegen dan zijn het wellicht groenlingen of sijsjes. Soms hoor je het kloppende geluid van een specht. De grote bonte specht laat zich hier geregeld zien. Die bewerkt dan een boomstam om insecten te vinden.
Maar wacht eens, ik hoor opeens een soort lachend geluid: de groene specht. Deze mooie vogel komt ook in het park voor (zie foto). Hij is helaas nogal schuw en laat zich echt niet zo gauw zien. Als je geluk hebt kun je hem soms op de grond zien scharrelen want hij zoekt daar zijn kostje bij elkaar. De groene specht is namelijk verzot op mieren. Hij boort met zijn dunne spitse snavel gaten in mierennesten die zich in de glooiende grasvelden en tussen de bomen bevinden. Met z’n lange tong haalt hij er zo de mieren, larven en eitjes uit. De eksters zijn vandaag weer eens flink aan het schetteren en daar vliegen een paar (Vlaamse) gaaien achter elkaar aan. Zij zijn met vele anderen vaste bewoners van dit park. Een aantal komt ’s winters graag in onze achtertuin buurten en zich te goed doen aan pindakaas, strooivoer en vetbollen. En wij zitten dan op de eerste rang voor het raam!
