Door Martin van der Hooft
En dan krijg je de vraag: “hé Martin, hoe duurzaam leef jij eigenlijk?” Op zich lijkt dit natuurlijk een vrij simpel te beantwoorden vraag. Maar ja, hij werd gesteld voor dit platform en door iemand die misschien wel in het meest duurzame huis van Nederland woont en duurzaamheidsgenen als ontbijt eet. Dat maakt zo’n vraag toch wat gecompliceerder…
Mijn volgers op social media weten dat ik regelmatig foto’s plaats over de ontwikkelingen van onze #vechtdaltuin. Prachtige foto’s, die in de loop van de tijd een mooi beeld geven van de ombouw van een volledig bestraat boerenerf naar een open tuin die voldoet aan alle kenmerken van een vogel- en insectenparadijsje. En dat we in vier jaar tijd ook de woning totaal hebben geïsoleerd. Maar is dat dan reden om volmondig uit te roepen: Ik? Ja hoor, ik leef duurzaam.
Het begon al met het me afvragen van wat dat eigenlijk is: duurzaam leven. Gaat dat alleen om goed voor ‘de natuur’ zorgen. Of is het meer en kun je ook op andere vlakken duurzaam zijn? Voor mij is het antwoord op díe vraag in ieder geval wel duidelijk. Duurzaam is voor mij een heel breed begrip. Het gaat daarbij zeker om die #vechtdaltuin. Maar daarnaast ook om hoe je verder in het leven staat. Hoe ga je om met de mensen in je omgeving. Hoe ver ga je om jouw mening op te dringen aan anderen. Luister je echt als iemand een ander verhaal heeft. Hoeveel ben je bereid te investeren in je eigen leefwereld en die van de mensen om je heen. Zijn er ook dingen die je weg kunt laten of gewoon niet doen? Is veel geld hebben een noodzaak? En steeds maar verder groeien?
In een ver verleden werd ik ooit zomaar expeditiechef van een groothandel in Den Bosch. Ik werd binnengehaald vanwege mijn vele en frisse ideeën over hoe het anders kon en misschien zelfs wel moest. Maar die vele ideeën werden ook mijn valkuil. Ik kon zoveel dingen doen om de afdeling te verbeteren, dat ik niet meer wist waar te beginnen en uiteindelijk bleef steken in ‘dus’ niets doen. Die impasse doorbrak ik pas toen een manager tegen me zei: Martin, jij kijkt alleen maar naar je ideaalplaatje (in dit verhaal dat huis en die leefwijze van die vriend van me). Maar wij kijken naar al die kleine stappen die je al gezet hebt. Voor ons is elke verbetering er één die echt verschil maakt. Voor jou voelt het als teleurstelling dat het zo weinig zoden aan de dijk zette.
Ik nam die opmerking echt in mij op. En om terug te keren naar die vraag bovenaan. Ik kan vast nog veel duurzamer leven dan ik nu doe. Maar ik kan mezelf ook recht in de spiegel aankijken en heel tevreden zijn over al die kleine stapjes die ik al gezet heb. Voor de vogels in onze tuin maakten die al een wereld van verschil. En voor elke volgende stap of stapje geldt vast hetzelfde.
