In Verborgen Impact legt Babette Porcelijn uit welke impact producten écht hebben. Hoeveel zwembaden aan water er nodig zijn voor je mobieltje, hoeveel grond voor je biefstuk, hoeveel autorijden vervuilt en vooral, vooral wat de impact is van productie, gebruik en als afval verwerken van al die spullen die je in huis hebt.
Veranderingsprocessen beginnen met ergens kennis van hebben. Maar die verborgen impact is zo immens, dat je er wel eens terneergeslagen van zou kunnen worden. Zo van ‘daar is toch geen redden meer aan’. Precies daarom is het vervolgboek van Porcelijn fantastisch. Ze geeft ons handelingsperspectief om die verborgen impact niet alleen onder ogen te zien, maar er ook mee aan de slag te gaan. Je hoeft er geen ingewikkelde dingen voor te doen, maar wel bij alles even nadenken wat je doet, waarom je dat doet en hoe dat eventueel anders zou kunnen.
Maar je doet het dan ook ergens voor, is de lekkere worst die Het Happy 2050 Scenario ons voorhoudt: het is namelijk alles wat je kunt doen voor een gelukkige wereld.
Wie wil dat nou niet!
Babette Porcelijn heet het boek ingedeeld is zes forse delen.
Ze stelt in deel 1 eerst het doel vast. Die doelen zijn geluk en welzijn, gezondheid ook.
In deel 2 legt ze haar idee uit: het plan is om in 2050 dat geluk en welzijn bereikt te hebben.
In de delen 3 en 4 legt ze uit hoe de mens en de planeet er nu voorstaan, hoe dat komt en hoe we dat kunnen veranderen. Dat zijn toch wel een soort van hoofdstukken als ‘in your face’. Verdorie, wat zijn we er een puinhoop van aan het maken…
In deel 5 komt de economie aan bod: hoe we het nu helemaal verkeerd doen, hoe het heel goed heel anders kan, hoe we daar in 2050 heel gelukkig van kunnen worden.
Deel 6 vertelt hoe we dat samen aan kunnen pakken. Samen als in jij en ik, maar ook overheden en ondernemers. Want wij willen al wel, maar grootverdieners hebben vaak eurotekens in de ogen en politici denken dat de kans op herkozen te worden het grootst is als ze de problemen níet aanpakken. Dus moeten wíj onze eigen slagkracht gebruiken!
Nou zat ik dus te denken hoe we die slagkracht het best op de rit kunnen krijgen. En toen dacht ik aan een combinatie van Het Happy 2050 Scenario met bijvoorbeeld de duizend euro aan zelfontwikkel-geld die de overheid ons biedt, of een koppeling met de maatschappelijke dienstplicht. Een soort van wetgeving dat iedereen die een goed plan heeft vanuit Het Happy 2050 Scenario, dat die daar financieel de ruimte voor krijgt.
Als je een goed plan hebt dat ten goede komt aan het hoofddoel van Het Happy 2050 Scenario ten behoeve van geluk en welzijn, dat je er dan mee aan de slag kan. Hoe mooi is het als iedere jongere via een maatschappelijke dienstplicht de kans krijgt een jaar van het leven te investeren ten behoeve van de samenleving en dat je dat gefinancierd krijgt als jouw dienst een relatie heeft met geluk en welzijn.
Een betere investering in de samenleving kan de overheid niet doen.