Als vrijwilliger bij de Soepbus van het Leger des Heils maak ik veel mensen mee die te veel drinken en vaak ook verslaafd zijn. Die bereik je niet met de actie Dry January. Als ze er al over horen, zullen ze er niks mee doen. Alcohol is voor hen noodzakelijk om even te ontsnappen aan de realiteit van de dag. Er zullen voor deze groep daarom andere maatregelen nodig zijn om ze van hun drankverslaving af te helpen.
Je merkt vaak dat deze mensen het vertrouwen zijn kwijtgeraakt in de maatschappij, de mensen om hen heen en vooral in zichzelf. En in heel veel gevallen is dat wantrouwen al gestart in hun jeugd, door geestelijke en lichamelijke mishandeling. Daarom is het zo belangrijk dat de jeugdzorg goed op orde is, en dat kinderen c.q. jongeren in nood niet eindeloos hoeven te wachten op een veilige plek en aandacht voor hun problemen.
Dat lijkt een heel andere discussie, maar voor mij is dat zeker ook een kant van Dry January. Met het toenemen van de welvaart is dagelijks alcoholgebruik in de loop der jaren heel gewoon geworden. Enkele tientallen jaren geleden was het gebruikelijk dat alleen bij feestelijke aangelegenheden de fles op tafel kwam. Verjaardag of feestdag voorbij, dan verdween de sterkere drank weer in de (kelder)kast, en wijn en bier werd niet weer opnieuw aangeschaft voordat het volgende heuglijke feit zich voordeed.
De dochter van mijn partner woont in Noorwegen, en zij vertelt dat het daar niet gebruikelijk om doordeweeks te drinken. Hier is het vrij normaal om bier of wijn te drinken na afloop van de wekelijkse repetitieavond, daar is dat ondenkbaar.
Het zou minder normaal moet zijn om bij iedere gelegenheid alcoholische dranken te gebruiken. Niet alleen in januari maar ook van februari tot en met december.
