Op zondag 20 november was de uitreiking van de Talentprijs en de Muzeprijs 2022 in het Holstohus in Olst. Eerlijk gezegd was de enige reden dat ik, Liesbeth Jochemsen, erheen wilde, het optreden van Suzanne van den Buijs. Zij schreef de autobiografische dichtbundel Suus leven met Asperger, waarvan ik een gesigneerd exemplaar in huis heb. Vanwege Eeuwigheidszondag heb ik dat optreden helaas moeten missen.
Gelukkig kon ik het optreden van Hasan Kaddour wel bijwonen. Wat een indrukwekkend verhaal heeft hij! Een verhaal van zoveel vluchtelingen, maar nu een van hen een naam en gezicht heeft, wordt het persoonlijk, komt het dichterbij. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat alle vluchtelingen hetzelfde zijn. Ieder mens is uniek, heeft zijn/ haar eigen verhaal.
Hasan vertelt zijn verhaal in het boek Het verhaal van mijn twee dorpen, over Saraqib, zijn dorp in Syrië en over Olst, zijn dorp in Nederland. Toen ik dit boek die zondag 20 november kocht en door hem liet signeren, gaf ik hem een bladwijzer van een van mijn eigen boeken.
Dat resulteerde een aantal dagen later in een kopje thee in het Holstohus, waar we een bijzondere samenwerking zijn aangegaan. Voortaan zal ik iedere dinsdag een kort verhaal publiceren op Damast in Salland. Ik kijk er naar uit om deze verhalen met jullie te delen. Een reactie vind ik nog veel leuker.
Wil je meer weten over mijn persoonlijke verhaal en wie ik ben? Bekijk of lees dan mijn introductie hieronder.
Website Liesbeth Jochemsen klik hier
Wie is Liesbeth
Een vraag die lastig te beantwoorden is. Wie ben je? Wat vertel je over jezelf? Laat ik simpel beginnen. Mijn naam is Liesbeth Jochemsen. Ik ben geboren in Zeist in 1987 en daar grotendeels opgegroeid. In 2008 leerde ik tijdens een groepsreis naar Zweden mijn man kennen, met wie ik sinds 2013 getrouwd ben. Samen met hem woon ik sinds 2012 in Olst.
Verhalen schrijven, en in mindere mate gedichten, doe ik al vanaf het moment dat ik leerde wat letters zijn en wat je daar allemaal mee kunt doen. Ik ben meester Paul daar nog altijd zeer dankbaar voor.
Het was altijd mijn wens om ooit een echt boek te schrijven, maar zoals dat gaat, bleef het daar lange tijd bij.
Totdat ik een aantal jaar geleden het schrijven serieus oppakte, daarbij geholpen door verschillende schrijvers- en boekengroepen op internet en sociale media. Al doende leert men en inmiddels heb ik drie boeken en een dichtbundel geschreven en ben ik gepubliceerd in meerdere verhalenbundels.
Veelal gebruik ik daarbij de klassieke sprookjes als uitgangspunt, hoewel ik ook uitstapjes naar andere genres maak. Als auteur in hart en nieren houd ik nooit op met schrijven. De verhalen die ik iedere dinsdag schrijf voor Damast in Salland zullen zeker een keer gebundeld worden.
