Een tijdje geleden vroeg Damast In Salland mij om iets te schrijven over de verkiezingen, wat ik graag doe.Ik ben een vrouw geboren in Centraal Europa, bevlogen socialiste en activiste.
Door Lenka Pitrmanova
Opvoeding
Socialisme was de ideologie die me in mijn jeugd en jonge volwassenheid vormde, samen met de invloed van mijn anti- communistische, liberaal georiënteerde vader Stanislav en mijn oma Vera die dissidente was geweest. Ik kreeg thuis naast het reguliere socialistische onderwijs nog aardig wat ideologisch onderwijs dat liberaal georiënteerd was. Niet de overheid, maar de markt moest alles regelen. Dit was het enige systeem dat vrijheid bood aan de mensheid.
Boeken
Ondertussen las ik de werken van Rosa Luxemburg, Het Kapitaal van Karl Marx en droomde over de Oktoberrevolutie van 1917 in Rusland. Ik vond het fascinerend. Liberalen vond ik stiekeme, dikke, koude mannen (er waren daartussen geen vrouwen te bekennen) die vrijheid voor de enkeling preekten. Ze gooiden velen in de gevangenis. De vrijheid was er alleen voor een kleine elite in hun rooksalons. Deze opvattingen leidden tot heftige aanvaringen met mijn vader. Buitenshuis ben ik dus socialistisch opgevoed/ geïndoctrineerd en binnenshuis gevormd door mijn liberale vader en avontuurlijke oma, die bereid was te sterven voor haar idealen.
Geen kerk in het socialisme
Wel een prettige bijkomstigheid was dat het instituut Kerk uit het socialistische Tsjecho-Slowakije verbannen was. Die complicerende machtsstructuur was dus gelukkig niet aanwezig. Geen Christendemocraten , heerlijk! Naar de kerk gingen alleen nog maar oudjes, zoals ook mijn tante. Ik mocht soms met haar mee. Ik begreep echter absoluut niet waarom lijden en schuld de kern van een religie konden zijn. Het beeld van Jezus aan het kruis en die saaie monotone liederen vond ik instinctief onderdrukkend en levenloos. In mijn optiek konden ze me nooit een fijn leven bieden, ook niet na de dood.
Religie
Maria vond ik dan wel weer een heerlijk symbool om bij te bidden en te rusten. De moeder, troostend, levenschenkend en vol mededogen. Zij was voor mij de ware God. Door de incidentele bezoekjes aan de kerk, ontwikkelde ik waarachtig spiritualiteit. Het bleef iets intiems, vrij van macht, dat niets met de materiële wereld te maken had maar toch altijd aanwezig was. Dat heb ik ontdekt op mijn eigen kracht. Niet door verplichte kerkbezoeken of lessen op een zondagsschool.
De moeilijke keuze van stemmen
Dat alles heeft me gevormd en beïnvloedt nu mijn keuze op 17 maart. Ik wil eigenlijk iedereen aanraden om een vraag aan zichzelf te stellen. Wat spreekt mij aan om op …. te stemmen? Niet rationeel. Nee, kijk dieper dat dat, graaf. Het meest boeiend aan de verkiezingen is dat mensen volgens mij helemaal niet stemmen op inhoud of prestaties van een partij, maar hun keuze vaak vanuit het onbewuste maken. De invloeden van decennia, zelfs honderden jaren die nu ons handelen bepalen. Dat weten de partijleiders maar al te goed! Dus laat je niet vangen door sentimenten maar ga voor de waarden die voor jou belangrijk zijn. Wees nieuwsgierig en sta open.
Nederland
Nederland is een christelijk, agrarisch handelsland. Daarbij ook nog eens een constitutionele monarchie. Hoe ouderwets en conservatief wil je het nog hebben? De manier van het leven, de honderden jaren macht van Kerk en Koningshuis laat logischerwijs iets achter in het collectieve geheugen en de psyche van het volk. Iedere verkiezing constateer ik dat het vrijwel onmogelijk lijkt om eraan te ontsnappen. In ons land is weinig ruimte voor links. Logisch vind ik dat, maar jammer tegelijkertijd. Want socialisme met een goede democratisch structuur, met referenda waarin inwoners actief inspraak hebben is volgens mij een reëel, rechtvaardig en eerlijk alternatief.
Socialistischer
Socialisme betekent in mijn wereld een overheid die de openbare sector aanstuurt. Maatschappelijke domeinen zijn in handen van de staat, omdat zij van ons allen zijn en een basis horen te vormen voor waardig leven en het creëren van gelijke kansen. Het openbaar vervoer = geen aanbestedingen meer, gezondheidszorg = zorgfonds, het onderwijs = geen enorme schulden opbouwen, maar terug naar de studiebeurs, het milieu = energietransitie en gebeurt in samenspraak met de inwoners op plaatselijk en regionaal niveau. Er wordt inspraak gecreëerd van werknemers in bedrijven. De werknemers moeten ook aandeelhouders worden. Dat is in het kort mijn visie.
Mijn droom
Ik droom over een gelijkwaardige, solidaire maatschappij waarin mensen een waarachtig leven kunnen leiden, een maatschappij waar menselijke waardigheid centraal staat. Ik droom het en ik strijd daarvoor.
Daarom stem ik SP, omdat ik geloof in een strijd voor Nederland, waar iedere kind het beste uit zichzelf kan halen en mag worden wat het wil of kan.
