Op 11 maart j.l. schreef Hasan Kaddour hier een prachtig artikel hoe hij de vrije verkiezingen hier ervaart. Dit was aanleiding voor SP voorzitter Lenka Pitrmanova om te reageren. Haar brief:
Door Lenka Pitrmanova
Beste Hasan,
Ik heb je brief gelezen. Wat je hierin doet is dat je de kwestie van de vluchtelingen persoonlijk maakt. Dat is ook wat precies nodig is, want zoals we zien in Moria 2.0 op Lesbos is depersonaliseren/ anonimiseren van het vluchtelingenprobleem de aanleiding tot vreselijke gruwelen.
Op Moria stapelt zich de ene ramp op een andere ramp, de hulporganisaties zijn net zo uitgeput als de vluchtelingen zelf. De vrijwilligers die op Lesbos helpen vertrekken massaal, omdat ze het immense leed niet meer aankunnen. Eilandbewoners haken af en voor de vluchtelingen gebeurt niets, zij zijn gedwongen in onmenselijke omstandigheden te leven.
In de EU heet deze kwestie “RIC Levos.” Wat betekent de afkorting nu precies voor het leven van de vluchtelingen in Moria?
Dat betekent dat vanaf de deal tussen de EU en Turkije van 2016 tot op de dag van vandaag de vluchtelingen gedurende de asielprocedure het kamp niet mogen verlaten. In het kamp is geen psychologische hulp meer en nauwelijks medische hulp. Kinderen krijgen geen onderwijs en er zijn ook verder geen activiteiten om hun stress te verlichten. Er zijn voor 7500 mensen, tien toiletten. Kortom er is niets, alleen immens lijden.
Hoe meer chaos, hoe meer ruimte voor corruptie. Het Rode Kruis heeft een paar honderdduizend euro gekregen om in Moria wat sanitair te bouwen met enkele toiletten tot resultaat.
Ondertussen zijn er meerdere EU commissies opgericht om de RIC Levos kwestie nog gecompliceerder te maken, lijkt het. Zoals bijvoorbeeld de commissie LIBE. Niemand weet waarvoor de afkorting staat. Want Brussel is vaak een doolhof van afkortingen en hoofdletters.
Tijdens een vergadering waarbij ook Tineke Strik van Groen Links aanwezig was wordt ijskoud verteld hoe vreselijk goed het gaat in het kamp en hoe geslaagd het RIC project is. Met babystapjes vooruit, maar het gaat goed wordt beweerd. Het bewijs van zo’n babystapje is een getoonde foto van modder en blubber van 8 maart en een foto van opgedroogde blubber van 10 maart met het ijskoude commentaar: “Kijk hoe snel dat vooruitgaat!” Treurig, maar vaak het ware EU niveau.
In de vergaderingen over een van de grootste Europese vluchtelingenrampen in de moderne geschiedenis, wordt gesproken in afkortingen , grafieken, vluchtelingenjargon, in nummers en percentages. Iedereen over wie het gaat wordt volledig ontmenselijkt. Er wordt niet meer gesproken over mensen van vlees en bloed. Op Lesbos zitten mensen opgesloten in de bureaucratische EU – kaders van het onrechtvaardige Dublin- verdrag en de Turkije- deal. Dat is waarvoor de EU staat. Bureaucratisch falend apparaat. Dat wordt in deze kwestie pijnlijk duidelijk.
Ondertussen worden er geniale zetten gezet door Nederlandse regering in april 2020 om vijfhonderd alleenstaande minderjarige vreemdelingen van de toen nog in totaal 5700 AMV- kinderen uit Moria op te nemen. Echter de staatssecretaris negeerde, met steun van de coalitie dus ook het CDA en de CU ( christenen?) het brede draagvlak van 180 Nederlandse gemeenten, die de kinderen uit Lesbos wilden opnemen. Vele oude prominenten uit CDA en VVD pleitten ervoor hier dringend gehoor aan te geven.
Demonstraties, petities, het haalde niets uit. Ondanks scherpe en terechte kritiek is het onze overheid tot nu toe gelukt om alvast 2 kinderen van die beloofde 500 in Nederland op te nemen.
Broekers – Knol, die lijkt weg te komen met de mislukte en beschamende Moria deal , ging uiteindelijk met veel weerstand akkoord met de opname van 100 mensen uit het Moria kamp. Ze stelde zulke onredelijke eisen, dat het uiteindelijk een wonder is dat alle 100 vluchteling aangekomen zijn in Nederland. Alleen zijn ze niet afkomstig uit Moria, maar Broekers- Knol blijft zeggen dat het wel zo is. Ze hoeft zich niet verantwoorden, omdat het kabinet demissionair is. Het is me nog steeds een raadsel waarom die gruwelplek Moria in stand wordt gehouden. Waarom die schandeplek van Europa überhaupt bestaat. Mogelijk om mensen in Brussel aan het werk te houden voor het maken van presentaties en het bedenken van afkortingen en maken van grafieken.
Hassan, de vluchtelingenkwestie is iets waarvoor zich ons huidig kabinet moet schamen.
Maar dat doet het niet, omdat voor hen sommige mensen een nummer, een percentage, een grafiek zijn geworden. Voor sommige politieke partijen is een vluchteling een zondebok geworden, waar ze op kunnen schieten, want hij/zij bezet onze huurwoningen en eet van onze hard verdiende boterham. Dat de oorzaak aan de politieke neoliberale koers ligt, wordt echter verzwegen.
Ik heb het met je te doen, Hasan.
Het integreren hier is niet makkelijk en dat ga je vast nog ontdekken.
Ik wens je veel veerkracht toe en heb veel vertrouwen dat je dat kunt. Namelijk hier een plek krijgen, erbij horen.
