De voorzieningenrechter van de rechtbank Noord-Nederland, locatie Assen, heeft een door omwonenden gevraagd verbod op het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in het kader van de lelieteelt toegewezen. Omwonenden vroegen dat omdat zij vrezen voor hun gezondheid en stellen economisch nadeel te lijden als gevolg van het bespuiten van de lelies door de lelieteler.
Op de foto boven dit artikel geen lelieteelt, maar roundup. LTO adviseert boeren na gebruik snel het land om te ploegen om er geen gezeur van te krijgen.
Politiek en bestuur moeten in Nederland steeds vaker door de rechter op hun eigen wetten gewezen worden. Dat blijkt uit rechtszaken tegen Shell en tegen de overheid, dat blijkt nu ook weer ten opzichte van landbouwgif. De kans is gewoon te groot dat je er een neurologische aandoeningen van krijgt. En de overheid moet waken voor de gezondheid van haar burgers, niet voor de winsten van een lelieteler!
Onaanvaardbaar schadelijke effecten, ook in Salland
Ten aanzien van een aantal gewasbeschermingsmiddelen die de lelieteler gebruikt, kan de mogelijkheid niet worden uitgesloten dat zij een onaanvaardbaar schadelijk effect kunnen hebben op mensen. Op basis van de huidige toelatingseisen en de gebruikte bestrijdingsmethodes kan onvoldoende zekerheid gegeven worden dat deze risico’s tot een aanvaardbaar minimum zijn beperkt, terwijl er substantieel onderzoek voorhanden is waaruit blijkt dat er een verband is tussen bestrijdingsmiddelen en ernstige neurologische aandoeningen (zoals Parkinson, Alzheimer en ALS).
Belangenafweging
Lelieteelt in Salland
Deze uitspraak kan grote gevolgen hebben voor de lelie- en andere bollenteelt in Salland. De lelieteler zelf zegt natuurlijk dat het allemaal helemaal veilig is, ouders laten hun kinderen vakantiewerk op zijn velden doen en tijdens de Ponyweek in Heeten werd er afgelopen jaar zelfs reclame voor de lelieteler gemaakt. Vitens doet een proef met lelieteelt boven een drinkwaterbron… Onze bestuurders staan er bij en kijken er naar. Volgens de rechter beschermen ze dus hun bewoners niet voldoende tegen neurologische ziekte.
Met die kennis op zak zijn bestuurders die dit toestaan dus vermoedelijk zelf ook strafbaar. Want nu je het weet kun je of wegkijken of handelend optreden, maar niet meer zeggen dat je het niet wist. Deze uitspraak geeft verpachters ook de kans langlopende pachtcontracten open te breken, om het gebruik van gif bij pachtboeren een halt toe te roepen. Die contracten zijn vaak getekend voor het leven en zijn zelfs overerfbaar. Met de wet in de hand, móet de verpachter haast wel optreden.
Verschrikkelijk dat mensen er Parkinson van krijgen. De bijen, vlinders en bodemleven hebben helaas het loodje al gelegd..
Wie is of zijn in dit artikel “de overheid”, “onze bestuurders”, en “bestuurders die dit toestaan dus vermoedelijk zelf ook strafbaar [zijn]”? Jammer want onnauwkeurig dat dat niet duidelijk gemaakt wordt in dit artikel. Welke bestuurder(s) is/zijn in het geval van die spuitende lelyteler die in het ongelijk is gesteld in het conflict met zn buren, het bevoegd gezag dat kennelijk nagelaten heeft op te treden? Of ligt het tav de rol van bestuurders, misschien wat genuanceerder?
Wat mij betreft is de kern dat de overheid haar burgers tegen ‘ongezond’ moet beschermen en dat de rechter, dus de wet, kennelijk vindt dat dat nie goed gebeurt. Politici maken wetten, bestuurders voeren ze uit, clubs als LTO lobbyen. In dat systeem zijn ze allemaal schuldig. Niet specifiek in dit geval, maar uberhaubt dat ze het goed keuren. Je moet wel boter, heeeel veel boter op je hoofd hebben (of economie boven gezondheid van de samenleving stellen) als je dat niet al wist als je zo’n belangrijke positie bekleedt.
Ze zijn wat mij betreft dus niet schuldig in dit specifieke geval, maar in het algemeen. ‘Ze’ zijn de coalities die het goedkeuren.
En natuurlijk is LTO als door een slang gebeten: die boer heeft zich altijd aan de regels gehouden.
Precies: aan de regels van het gezag dat al lang wist hoe laat het was.