Op Damast in Salland schrijven Sallanders van allerlei komaf hoe ze tegen bepaalde zaken aankijken. Maar hoe kijkt Salland tegen Salland aan? Wat is volgens jou typisch Sallands? Columnist Kees Huls komt uit Amersfoort maar woont sinds 1992 in Raalte. Voor meer artikelen over dit onderwerp klik hier.
Volgens mij zijn Sallanders absoluut niet gierig,maar waarschijnlijk heb ik het hier over de uitzondering op de regel.
Door Kees Huls
Meneer van Soest was een gepensioneerde banketbakker, die bij mij op de zaak enkele uren per dag in het magazijn werkte en pakjes verzendklaar maakte. Regelmatig kwam het voor dat een monteur even een boodschap moest doen en dan aan de anderen vroeg of hij wat van de snackbar moest meenemen. Meneer van Soest zei dan altijd “Nee, ik heb geen honger.”
Soms was er wat bijzonders en werd hem gevraagd: “Ik trakteer, moet ik wat voor u meenemen?” Dan gaf Van Soest altijd een lijstje van minimaal vijf artikelen op.
Het was gebruikelijk dat medewerkers die jarig waren op gebakjes trakteerden. Als dat gebeurde, stond hij vooraan en zocht het grootste gebakje uit. Op een gegeven moment was hij zelf jarig en trakteerde op zelfgebakken koekjes. Een secretaresse vroeg hem waarom hij op koekjes trakteerde terwijl alle anderen altijd gebakjes meebrachten. Zijn antwoord: “Maar ik werk hier maar halve dagen!”
De volgende keer dat er gebak rondgedeeld werd, pakte de secretaresse een mes en sneed een gebakje in tweeën. “U werkt immers maar halve dagen.”
Nog nooit een Sallander zo belazerd zien kijken!
Heb jij ook een leuk Sallands verhaal, stuur het dan naar info@damastinsalland.nl
