Door Sil Bakker
Vrede
Vrijwel ieder weldenkend mens is het ermee eens dat nieuwe oorlogen in Europa voorkomen werden doordat steeds meer landen in Europa gingen samenwerken, eerst de EGKS, later de EEG en uiteindelijk de EU. Dit is absoluut waar maar een zeker zo belangrijke reden was dat in de 10 jaar na WO2 vrijwel alle Europese landen hun koloniën verloren en dus heel veel inkomsten gingen missen uit deze vaak eeuwenlang uitgebuite landen waar wij de grenzen trokken met alle gevolgen van dien en waar bestaande culturen afgebroken werden. Hierdoor implodeerden vroegere wereldrijken. Een land als Nederland werd van een enorm groot rijk opeens een postzegel op de wereldkaart maar gelukkig werd dit door de EU geen probleem.
Agressie
Ik heb het altijd wel vreemd gevonden dat de Duitsers na 5 jaar bezetting terecht vervloekt werden, maar dat we het doodnormaal vonden om een jaar na de bevrijding al weer troepen te sturen om in ons Indië zaken uit te vreten die vaak net zo slecht waren als wat de Duitsers hier gedaan hadden. En dat niet na 5, maar na 400 jaar bezetting. Vele landen hadden na de oorlog terecht een enorm schuldgevoel over wat de Joden was aangedaan. En dat niet alleen door de Duitsers. Volkomen begrijpelijk dat er veel sympathie bestond om in 1948 de staat Israël op te richten in Palestina. Een gebied waar altijd al verschillende bevolkingsgroepen, waaronder Joden samen woonden. Rond 400 na Chr. werden de Turken erg actief in deze regio en daarom begonnen de Joden over de hele wereld te zwerven. Een minderheid is daar altijd blijven wonen. Zij hebben dus alle rechten op dit gebied,maar absoluut niet meer dan andere groepen. Dit werd helaas snel vergeten, de andere groepen werden tweederangs en gingen dwarsliggen. Dit leidde tot oorlog en bezetting van gebieden die tot op heden niet meer teruggeven werden. Er werd en wordt vaak opgetreden op een manier die je niet zou verwachten van een volk dat kort daarvoor zelf zo mensonterend behandeld werd.
Discriminatie
Uit de manier waarop velen van ons de niet- boerenkool Nederlanders bekijken blijkt een schrijnend gebrek aan inlevingsvermogen. Iets anders gekleurde mensen die vaak al eeuwen deel uitmaken van ons koninkrijk worden tot tweederangs burgers gebombardeerd. Begrip kunnen we niet voor hen opbrengen want we willen niet eens met ze praten. Mensen wiens landen we hebben leeggeroofd en wiens voorouders we hebben uitgebuit, wiens cultuur we hebben afgenomen moeten zich één op één aanpassen aan bange, blanke Nederlanders die dit dan traditie plegen te noemen, terwijl ze eigenlijk angst voor verandering bedoelen. In mindere mate geldt dit ook voor onze landgenoten met Turkse en Marokkaanse achtergrond. Hier naar toe gehaald zo’n 60 jaar geleden om onze rotklusjes voor een fooi en onder slechte omstandigheden uit te voeren. De meesten hebben zich goed opgewerkt en zijn succesvol. Ook een paar niet,maar alleen op hen staan de spotlights. Onvoorstelbaar.
Vluchtelingen
Huiveringwekkend hoe mensen die toch enig begrip van oorlogsomstandigheden zouden moeten hebben vluchtelingen benaderen. Wij welvarende westerlingen met onze rijkdom die voor een groot deel verkregen is door het leegtrekken en uitbuiten van de landen waar deze mensen vandaan komen zijn nog te beroerd om met echte plannen te komen en de verantwoordelijkheid op ons te nemen om gezamenlijk de problemen in die landen op te lossen, zodat ze daar een fatsoenlijk leven kunnen leiden. Want bijna niemand wil land of familie verlaten. Dat doet men alleen wanneer de situatie hopeloos is. De mensen tegenhouden zal nooit lukken, de oplossingen liggen in hun eigen landen en zal ons economisch op termijn veel meer opleveren dan we erin moeten steken. Een vluchteling die niets te eten heet en geen enkel perspectief heeft noemen we een economische, een met dezelfde problemen maar dan ook nog eens met oorlog noemen we een asielzoeker. Dat onderscheid slaat nergens op.
Volwassen worden
Wanneer ik zie hoe veel mensen met corona omgaan vraag ik mij soms echt af mensen nog wel volwassen worden. Van de jeugd vind ik het best normaal dat ze tegen alles rebelleren, heb ik zelf ook fanatiek gedaan. Maar je gaat meer en meer volwassenen zien die het stoer lijken te vinden om kwajongetje te spelen. Die niet willen begrijpen (of misschien zelfs niet kunnen) dat zoiets als een coronavirus onvoorspelbaar is met steeds veranderende kenmerken maar toch van de deskundigen en de overheid verwachten dat deze 100% pasklare oplossingen kunnen bieden, zonder enig ongemak voor hen. Die niet kunnen begrijpen dat daarbij ook fouten gemaakt zullen worden. Die gaan lopen demonstreren tegen de regering, terwijl vrijwel alle landen ter wereld en met regeringen van links tot rechts met hetzelfde probleem worstelen, meestal met strengere regels. Het enige dat je onze regering redelijkerwijs kunt verwijten, is dat ze te veel naar al dit geblèr geluisterd hebben en steeds te vroeg versoepeld, waardoor de maatschappelijke en economische schade steeds verder zal oplopen. Dat mensen lopen te blaten dat ze in hun vrijheid beperkt worden alsof de regering bestaat uit simpele zielen zoals zijzelf, die alleen maar pesterig ettertje willen spelen. Het enige land dat corona allang volledig onder controle heeft en waar de economie weer omhoog vliegt is China, een land dat NOOIT de vrijheidsrechten van haar inwoners zal beperken……. Tenminste?
Selfie
Het is triest te moeten constateren dat alle verworvenheden van na de oorlog, zoals sociale zekerheid en garanties op een goed en welvarend leven voor veel mensen geleid hebben tot zeer simpel en egocentrisch denken. Denken dat alles maakbaar is, dat niemand meer problemen hoeft op te lossen, dat doen “de anderen” wel. Zelf geen enkele verantwoording meer willen of durven nemen. Helaas: Hoe vrijer en welvarender de wereld, hoe minder assertief we worden. Dit wordt natuurlijk ook nog eens in de hand gewerkt doordat we steeds minder contacten hebben met mensen buiten onze directe omgeving vanwege de moderne media. Met oortjes in en starend op een schermpje is het immers moeilijk communiceren. De selfie is natuurlijk het toppunt van egoïsme. Jongeren klagen dat ze zich eenzaam voelen. Het lijkt me inderdaad intreurig als je alleen op je kamer op je scherm moet kijken. Het is veel leuker om met heel veel vrienden samen te zijn. Iedereen starend naar zijn eigen schermpje met zijn eigen oortjes in. Jammer dat ik dat nog niet ontdekt heb……
Conclusie
Na de oorlog was er een nieuw elan voor een rechtvaardiger samenleving. Vooral de communisten en socialisten waren actief in het verzet en kregen daar heel veel waardering voor van de meeste mensen. Aanvankelijk was er wel succes en gebeurde er ontzettend veel op sociaal gebied maar toen de welvaart toenam verloren die partijen aan invloed. Terwijl de seinen op rood staan voor de doorsnee werknemer. Maar ja, we kijken alleen nog naar onszelf en hebben het daarom niet in de gaten… Doodzonde, het zou voor iedereen NOG beter kunnen zijn….
Zo, de oude brombeer is zijn ongenoegen weer kwijt! Fijne dag nog.
