Kayly Heuven heeft het geweldig naar haar zin in Canada. Als 3-jarig meisje emigreerde ze met haar ouders Gerard en Annelies vanuit Salland naar Alberta. Ze vindt het soms lastig dat de familie zo ver weg woont, maar dat is een soort van minor issue. Op dit moment helemaal. Ze gaat in juli trouwen. “En ik kan in dit grote land eigenlijk alle kanten nog op!”
Kayly is 28, werkte eerder in de verpleging, nu in een brouwerij. Ze spreekt accentloos Canadees Engels en ziet er uit zoals Canadezen eruit zien. Dus iets als discriminatie heeft ze als geëmigreerde Nederlandse niet ervaren: “Sterker nog, mensen zijn verbaasd als ik ze zeg dat ik in Nederland ben geboren. Dat speelt meestal rondom verkiezingen. Ik ben Nederlander, zonder Canadees paspoort, dus ik mag hier niet stemmen. Maar dat ik geen discriminatie ervaar, wil niet zeggen dat dat hier niet is, ik denk dat je dat over de hele wereld wel tegen komt. Mensen met een andere huidskleur, mensen die de taal niet kennen… maar dan vooral ook de mensen die het niet lukt aansluiting te vinden. Als je je best doet onderdeel van de samenleving te worden, dan gaat dat wel goed komen.”
Reciprocate
Voor Kayly is dat ook een belangrijke voorwaarde voor mensen die naar een ander land vertrekken: “Je kunt het altijd succesvol maken. En als je het met z’n tweeën doet, moet je on the same page zitten, net als mijn ouders. Die hebben er trouwens samen hard voor gewerkt. Alles wat we hier als familie hebben, hebben zij met z’n tweetjes helemaal van de grond af aan opgebouwd! Als je er voor gaat, komt dat goed.” Kayly heeft dat ook aan haar ouders Gerard en Annelies gezien. “Aan hun Engels kun je wel horen dat ze niet van hier komen, maar ze hebben zich altijd heel actief opgesteld en zijn helemaal opgenomen in de samenleving.”
“Je moet een beetje reciprocate zijn”, zegt ze in ons gesprek dat we in het Engels voeren, “als je weet wat dat woord betekent. Dat je teruggeeft als iemand je iets geeft.” Wederkerigheid, zouden wij zeggen. “Die eigenschap is heel belangrijk om ‘er tussen te komen’, om mensen blijvend te ontmoeten. That you’re making effort to see people.”
Dat Kayly die interactie goed onder de knie heeft, kun je wel opmaken uit de vraag of de interviewer het woord ‘reciprocate’ kent. Hoe pik je uit een redelijk goed lopend gesprek in het Engels nou precies dat woord er uit dat de interviewer inderdaad niet kent. “Ach, dat doe ik een beetje op gevoel. ’t Is een lang woord, het is niet zo veel gebruikt, jij bent geen native speaker. Ik zie dat soms ook aan mijn ouders, aan hun gezichtsuitdrukking weet je dan dat ze een woord niet kennen.”
Sinterklaas
Gerard en Annelies, zo blijkt, hebben de Nederlandse cultuur niet helemaal in Salland achter gelaten. Kayly: “We vieren Sinterklaas. En ik weet zeker dat ik die traditie straks ook weer door ga geven aan mijn kinderen.” En Kayly spreekt goed Nederlands. Ze verstaat het goed. Niet alles, een beetje hetzelfde als jouw Engels, ik heb het moeilijk met grotere en voor mij ongebruikelijke woorden. Als mensen dialect spreken, heb ik daar meer moeite mee dan echt Nederlands. Als iemand één op één met mij spreekt, zal ik het kunnen begrijpen. Ik kan het Nederlands ook goed lezen, maar als ik het praat, zoek ik wel eens naar woorden. Ik bedenk het in het Engels en vertaal dat dan. Net als jij dat andersom doet. Dat gaat minder snel.” Uiteindelijk heeft ze Nederlands geleerd in haar beginjaren. “Mijn ouders spraken toen nog Nederlands met elkaar en met ons.”
Hier in Europa ben je al snel in een andere cultuur. In Canada zit dat anders. Kayly’s verloofde Cole is van Ontario naar Alberta gekomen. Dat is 3000 kilometer verderop. “Maar nog wel steeds in hetzelfde land. Dat is natuurlijk heel anders dan binnen Europa verhuizen naar Spanje of Portugal, dan ga je naar een heel ander land, een andere cultuur, een andere taal.”
Maar ook dan zou Kayly mensen zeker niet afraden eens een paar jaar ergens anders te gaan wonen. “Why not! Er is zo veel te zien in de wereld. Dat moet je ontdekken.
Hallo Kayly en Cole.
Leuk ook julie reactie te mogen lezen .we wisten natuurlijk alwel dat jullie ondernemend waren , en daarnaast ook traditie doordragen. Leuk dat Sinterklaas vieren bij en door jullie blijft bestaan .
Misschien nog beter dan in Nederland.
We laten het gewoon bij Sinterklaas en zijn Pieten. Succes daar! En geniet .
Groet Martin.Heuven