Joop van der Wal: Met bark Europa over de oceaan. Aflevering 5, Tenerife

Onze columnist Joop van der Wal is op een zeereis over de Atlantische Oceaan met zeilbark Europa en het is hem gelukt, ondanks weinig communicatiemogelijkheden zijn prachtige artikelen hierover bij de redactie te krijgen. Vandaag aflevering 5 over een bezoek aan Tenerife.

Interessant? Deel het artikel

211007pxabay
Start van de zeereis: Puerto Cruz, Tenerife

Tenerife ligt intussen al weer een heel eind achter ons. Het was goed om daar even te zijn. Door de daar geldende 2 meter en het gebruik van mondkapjes in acht te nemen, was het mogelijk van boord te gaan. Gemiddeld genomen houden de Canaries zich prima aan de covid-regels, voor in winkels en kantoren. Ik heb twee keer geluncht op een iets achteraf gelegen openlucht terras waar de tafeltjes keurig op sociale distantie waren geplaatst. Verse inktvis, perfect gebakken, met de zuignapjes omhoog gepresenteerd met in de napjes allerlei kleurtjes saus en bloemetjes, een feest voor het oog. Met een wit wijntje en water (vis moet zwemmen) erbij, wie doet me wat!

 

Door Joop van der Wal

 

Mijn laptop doet het gelukkig weer. Op Tenerife is ook een al in de eerste week afgebroken kies uiterst vakkundig gerestaureerd in een Spaanse breng-veel-geduld-mee Dental Clinic. Ik had voor de laatste avond aan boord voor iedereen een persoonlijke haiku gemaakt. Natuurlijk was de ene wat scherper of meer doeltreffend dan de andere, maar er was alom waardering.
Op het eiland hebben we zo ongeveer van het hele hoofdbestuur afscheid genomen: kapitein, stuurman, bootsman, machinist, kok, een matroos en drie mensen van de reisbemanning zijn afgestapt. De vaste bemanning vervangen en vier nieuwe reisbemanning erbij. Dan heb je maar voor een deel een andere groep, maar het betekent wel een geheel nieuw dynamiek. Gelukkig bleek al na twee dagen de stemming er zelfs op vooruit gegaan te zijn. Ik was daar bang voor geweest, maar juist door de nieuwe mensen open tegemoet te treden, krijg je die openheid ook terug.

We zijn een halve dag later vertrokken dan de bedoeling was omdat er zich een probleem voordeed in de airconditioning en dat wilde de kapitein met de tropen in het vooruitzicht opgelost hebben. Omdat beide machinisten, de gaande en de komende, niet echt thuis waren in airco werd een bedrijf van Tenerife ingeroepen. Bij de dagelijkse korte update van de kapitein om twee uur werd meegedeeld dat we zouden vertrekken omdat het systeem nu draaide en stabiel leek. Dan is het alle hens aan dek om zeilen los te maken, de dekken op te ruimen, het vuilnis op de kant in de containers gooien, nog een keer de watertanks volgooien, de loopplank aan boord hijsen en dan om drie uur is het zover: de laatste tros gaat los. Honderd meter verderop staan de eerste zeilen al en trekt de kapitein drie keer aan de oorverdovende toeter, we zijn op weg! Nu er nog bereik is worden overal op het schip laatste berichten verstuurd en laatste telefoontjes gepleegd. Over drie uren is het laatste streepje bereik van de telefoon ook verdwenen. Dat zal pas terugkomen als we de kust van Uruguay naderen. Gelukkig kan ik mail versturen via het schip om jullie op de hoogte te houden.

In de lege uren tijdens een wacht en tussen de wachten ben ik veel aan het schrijven. Een voorbeeld volgt hieronder.
Liefs aan jullie allemaal, Joop

Roepstem

Zondag op de oceaan
geen klokken die roepen
wat mij hun randschrift weten laat:
“Ik roep om godes woord te horen
die niet en komt die is verloren.”

Tussen de golven geen priester, 
geen dominee die mij vertelt
hoe ik mijn leven leven moet
om later nog iets beters te verwachten.
Wat moet ik dan nog anders doen
dan wat mij nu al overkomt:
een oceaan aan mogelijkheden
om samen iets te maken van de dag
die zich weldadig warm en winderig
over ons uitvouwt en ontfermt.
Op elkaar aangewezen voor het pad
dat we samen volgen door het water.

Alleen bij brand zal hier de klok luiden
een scheepsbel die slechts rampspoed meldt.
Geen dominee, priester, rabbi of imam
die hier maar iets te zeggen heeft,
alleen de roepstem van de zee
spreekt tot de zeeman met gezag.
Gehoorzaam keert hij keer op keer terug
als hem het wijde water roept.

Onze columnist Joop van der Wal mag graag zijn licht laten schijnen over onderwerpen die ons allemaal aangaan. Vaak vanuit een verrassende invalshoek. Eerdere artikelen van zijn hand kunt u hier lezen.

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.