Door Carla Schulkes
“Sttt… wat hoor ik? Een specht?” We lopen met een groep van ongeveer veertig mensen met de gids mee, in het bos bij landgoed De Haere, op het festival ‘Klaterklanken’. Het is de concertronde van 16.00 uur. Maar het is geen specht. We wandelen naar een groep jonge musici: percussionisten van Slagwerk Den Haag. Hun podium is een grasveldje. Ze verrassen het publiek met mooi slagwerk voornamelijk op hout zoals een klomp, kistje, bel, planken, stok etc.
(tekst gaat verder onder de foto)
Al de hele dag zijn er deze zondag rondwandelingen. Ieder half uur verlaat een groep De Haere, gaat het bos in en wordt onderweg getracteerd op een aantal optredens, verzorgd door jonge musici, musici die opvallen wegens hun uitzonderlijke talent en al vroeg grote prestaties leveren.
De wind waait door de bladeren en zorgt voor verkoeling op deze zomerse dag. Wij wandelen naar het tweede concert van jazz-zangeres Anna Serierse en contrabassist Cas Jiskoot. Mooie jazz-muziek èn niet versterkt: ga er maar aan staan zo in de openlucht. ‘Somebody else’ is een prachtig liefdesnummer. En daarna nog een mooi lied van Duke Ellington: a flower is a love something. Je hoeft geen verstand van muziek te hebben om er door geraakt te worden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Gids Jet Nieboer, werkzaam bij IJssellandschap, de stichting die dit evenement faciliteert, trakteert ons op een volgend optreden, met accordeon. Saai en oubollig, zou je denken. Maar nee zeg? Deze jonge musicus speelt voor ons een prachtig Frans stuk, inderdaad een cadeautje. Ik hoorde in mijn verbeelding een zaag die bezig is in allerlei tonen een boom met kwetterende en protesterende vogels om te zagen. Later hoorde ik dat het lied ‘Impasse’ heet, mooi dat iedereen er een eigen invulling aan kan geven.
(tekst gaat verder onder de foto)
Bij Klaterklanken gaat het om beeldschone natuur, verrassende muziek en jonge getalenteerde musici die samen zorgen voor een bijzondere ervaring. Ongedwongen en met passie om mensen te laten genieten.
Net zoals klarinettist Jelmer de Moed die vanmiddag de kans kreeg zijn favoriete stuk te spelen. Solo. Terwijl het de bedoeling was dat hij zangeres Elisabeth Hetherington zou begeleiden, maar die was door ziekte geveld. Hij speelt ‘Canzone’ van Tristan Keuris voor ons. Muisstil is het wanneer hij zo zacht speelt dat zelfs de vogels even stil zijn. En veder gaat het met tempowisselingen en dynamiek. Een muziekstuk dat gecomponeerd is op basis van improvisaties, maar de partituur moet uiterst secuur worden uitgevoerd, zo vertelt de getalenteerde musicus.
(tekst gaat verder onder de video)
Op naar het volgende optreden. Het ADAM Quartet, een strijkkwartet: eerste viool, tweede viool, altviool, een cello, twee werken van Philip Glass en een Catalaans volkslied van Pablo Casals. Song of birds is een roep voor vrede. Vanwege de actualiteit raakt dat menigeen in het publiek.
(tekst gaat verder onder de foto)
We wandelen naar het laatste concertje. A reed quintet bursting whit Spanish flare and creativity staat er op het visitekaartje van het DiantoReed Quintet en dat klopt helemaal. Vijf rietblazers, waaronder fagot, hobo en klarinet. Ze komen uit Spanje, wonen in Amsterdam. Ze nemen je mee met hun oude en nieuwe gedragen muziek uit kerken, vrolijke muziek van de straat en de kroegen. Prachtig!
(tekst gaat verder onder de video)
En nu naar het eindconcert waar alle musici het publiek trakteren op de finale.
En ja, we kunnen niet anders dan meeklappen en meezingen op dit muzikale feestje.
Klaterklanken en De Haere, namens die honderden mensen die vandaag in deze mooie ambiance hebben genoten: bedankt!
(tekst gaat verder onder de foto)
Klaterklanken is rondreizend, de meeste optredens zitten er op. Maar je kunt 4 september nog genieten in de tuinen van Kasteel Rosendael in Gelderland.
