De donkere dijk richting Wijhe ligt glimmend van de regen voor mij. Ik voel mij een tikje gespannen over hoe het zal zijn vanavond op de nieuwjaarsreceptie in het gemeentehuis van Olst-Wijhe. Het is 10 januari 2023. “Go with the flow” neem ik me voor.
Bij binnenkomst is er een warm welkom. Achter een tafel staan twee mensen lachend en vrolijk mijn purperen nepbontje aan te nemen. Het lijkt wel een schouwburg, ik krijg een nummertje mee, handig. Ze zijn in stijl gekleed met een blauwe vlinderstrik en een mooi pak. Wat een leuke binnenkomer.
Vluchten kan niet meer, hup de trap op. Meteen is er een glaasje. De raadszaal staat vol mensen die druk met elkaar aan het netwerken zijn. Zoals andere jaren vallen de leden van de carnavalsvereniging op, ze zijn elk jaar in vol tenue, de veren op hun hoofddeksels steken overal hoog bovenuit. Een bont gezelschap. Ik denk eraan hoe zij zich verkleed hebben, speciaal voor deze avond. Zouden ze dat snel hebben gedaan, serieus of lachend? Mooi dat ze dat elk jaar weer doen.
Ik ga aan een statafel staan met mijn glas, de groep waar ik in terecht kom bestaat uit een vrouw , drie mannen en een pastoor. Deze combinatie vind ik boeiend. De pastoor heeft een vrolijk gezicht. We wensen elkaar spontaan een gelukkig nieuwjaar.
Yvonne van Mastrigt houdt als waarnemend burgemeester een korte krachtige toespraak. Ernst en humor wisselen elkaar af. Goed gedoseerd. Haar grap over het Boskampse tentfeest zonder vergunning wordt gewaardeerd door de zaal. Goed nieuws, volgend jaar gaat dit feest alvast door, die angel is er uit.
Daarna gaat alles als vanzelf. Ik spreek met leden van de groep van plaatselijk belang den Nul en met iemand die nog niet lang in Den Nul woont. “Ik heb in een half jaar al meer mensen gesproken in Den Nul dan in 17 jaar in Zwolle” illustreert zij haar woonplezier in ons dorp. Leuke mensen. Ik krijg zowaar een trots gevoel dat een nieuwkomer dit zegt over het dorp.
Er komen anderen langs die een praatje aanknopen. Daar zijn Hans en Cor ineens. Wat gezellig ze weer even te spreken. De sfeer blijft ongedwongen, opgewekt, levendig. Op het hoogtepunt moet je gaan, ik besluit terug naar Olst te rijden.
Toch eerst nog even wat voeten fotograferen.
Van wie deze zijn, ik heb geen idee, wie het weet mag het zeggen.
Dat ze allemaal maar gezond het nieuwe jaar in mogen lopen,
Happy 2023 en tot volgend jaar!
Website Proper Art