Opi appel van 101 jaren jong, heeft vroeger als jongeman natuurlijk de nodige romances gehad. Nu denk ik echt niet dat hij een gevreesde womanizer was, toch vertelt hij veel smakelijke verhalen over zijn amoureuze escapades van meer dan 80 jaar geleden.
In Salland was het nog echt de tijd van rangen en standen. Kasteel de Haere werd bewoond door een deftige familie met bedienden. Meestal waren dit de “gewone” mensen uit het dorp. Opi had verkering gekregen met dienstmaagd Gerrie, een meisje dat ‘in betrekking’ was op de havezate.
De adel deed haar bestellingen bij de plaatselijke middenstand, bijvoorbeeld bij de slager van het dorp. Die bestelling werd vervolgens snel op locatie gebracht door de slagersknecht. Deze jongen was smetteloos gekleed in een witte jas met dito pet. Een enorme rieten mand prijkte voorop zijn fiets met daarin de vleselijke bestellingen.
Op een dag kwam opi deze slagersknecht tegen met in zijn mand de biefstukken voor de doorluchtige bewoners van het kasteel. Opi, altijd vol met snode plannen, vroeg luchtig aan de knecht “moet je soms naar de haere? Geef mij jouw jas en pet maar, dan breng ik het wel voor je weg”. Zo geschiedde. Opi verkleedde zich achter een boom als slagersknecht en ging op weg naar het adellijke huis.
Daar aangekomen klopte hij eerst netjes aan op de zware deurklopper van de enorme kasteeldeur. De deftige mevrouw des huizes stond plotseling onverwacht voor zijn neus; ze deed zelf open! Dat had opi niet verwacht. Bedremmeld stamelde hij: ik ben de slager met Uw vleesbestelling Mevrouw. De barones riep verbaasd uit; alweer een nieuwe slager!?? Opi durfde niets te zeggen, hij hield wijselijk zijn lippen op elkaar, maar kon nog zachtjes uitbrengen: “eh ja mevrouw”..
Terwijl de mevrouw het vlees naar de keuken bracht zag opi vanuit zijn ooghoeken ineens zijn verkering Gerrie de enorme eikenhouten chique trap af zeilen… Jaja ze nam de leuning en slierde flitsend in haar lange rokken via de trapleuning naar beneden… Woedend ging ze tegenover opi staan. Ze siste naar hem:” Wat doe jij hier !? Ga als de bliksem weg, ik wil je hier nooit meer zien!”
De ludieke actie van opi werd hem helaas niet in dank afgenomen. Opi droop snel af, met appelwangen zo rood als zijn zojuist afgeleverde biefstukken, Gerrie ontdaan achterlatend in de hal van het kasteel. De slagersoutfit werd vervolgens definitief aan de wilgen gehangen.
Opi’s verkering was door deze actie tot een droevig einde gekomen. Opi en Gerrie; het is uiteindelijk niets geworden…
Website Proper Art
© Proper Art/ Stichting Hier in Salland
Weer een mooi verhaal,wat een prachtige man,
Ja ook ik heb met hem als jochie op onze struintochten ondeugd met hem beleefd,
altijd in voor een geintje.
Ton( oud buurjongen )
Hallo Ton,
Dank je wel. Inderdaad een prachtige man. wat leuk dat jij als jochie ook de nodige avonturen met hem hebt beleefd. Er zijn veel mooie verhalen!