Ineens staat ze naast mij… we zijn in een grote winkel in hartje Olst, allebei kijkend naar een fraai gekleurde vierkante doos met een lichtbal erin. Het is een grote ronde bol van sterrenlicht. Ik ben gek op lichtjes en al helemaal als de donkere dagen er aan zitten te komen.
‘Mooi he’, probeer ik, meer om te kijken of ze gaat reageren op mijn uitroep.. Tikje vreemd misschien dat ik dat zomaar roep naar een wildvreemde.. maar ja, zo ben ik nu eenmaal. ‘Oooh jaa mooi’, verzucht ze met een uithaal..
Ze twijfelt: maar ik hèb al zoveel .. . Ja ik ook, bevestig ik. Ik voel een klik met haar en ik weet gewoon dat wij die bol allebei maar al te graag willen. Als blozende tieners kijken we elkaar even snel aan.
Eigenlijk mogen we het niet van onszelf, maar oh wat zijn we snel in het bedenken van argumenten waarop het ineens wel mag van ons. De verleiding is te groot … de redenen om dit aan te schaffen volgen elkaar in rap tempo op..
‘Ooh ze kunnen ook buiten hangen’.. ‘Jaaa’… en alles werkt zonder stekker of snoer.. dat is wel zo handig..oh wow nog beter .. Het is niet duur eigenlijk. Nee helemaal niet duur’ Ons brein verandert meteen in het brein van een pantoffeldier…
Nog sneller dan een seconde hoor ik haar gedecideerd besluiten: ‘Ik koop het’
Ze is me net een slag voor… en trekt me hiermee meteen over de streep…’ik doe het ook’. Ons dopamine peil heeft inmiddels code rood bereikt. We mikken de doos razendsnel in onze karren. Dan kijken we elkaar lachend aan.. ‘Geniet ervan’ zegt ze vriendelijk… ‘ja jij ook…fijne kerst alvast’ Tevreden rijden we door met onze karren vol warmte en sfeer.
Als ik thuis ben moet ik M. nog even overtuigen… komt wel goed schatje.
Website Proper Art
© Proper Art/ Stichting Hier in Salland
