We zitten met zijn drietjes in de auto gezellig te praten op een zonnige zondag in mei. Mijn twee oudste kleinkinderen M.(8) en T.(7) en ik rijden op de dijk richting Olst. We hebben weer één van onze zwemochtenden gehad.
Het gesprek gaat over Opi. Opi appel, hun overgrootvader en onze held van 101, is onlangs overleden. Zij constateren allebei dat Opi nu wel ergens is. Niet zijn lichaam, dat weten ze heel goed “Hij is heel hoog in de hemel of bij de sterren.”
Wel jammer dat hij dood is. Ja zeg ik, maar nu heeft hij geen last meer van de pijn in zijn lichaam, dat is wel fijn voor hem. M. vult aan: “Ja, Opi kan nu alles, wat hij niet meer kon. T. roept vrolijk: “hij kan nu weer de split!” We lachen er alle drie om; wat fijn dat hij nu de split kan.
Misschien is dit wel de mooiste manier om opi te herinneren. Niet als opi die niet meer kon, maar als degene die nu alles weer kán. Zelfs een split.
Ik vind het een troostende gedachte dat Opi, bevrijd van zijn stramme lijf, nu de sterren van de hemel split.
Website Proper Art
© Proper Art/ Stichting Hier in Salland
