Op een zomerse dag eind augustus 2024 is het zover. Het onvermoeibare illustere duo grote M. van zeven en zijn broertje kleine M. van vier, gaan een nacht bij ons logeren. Dat is een ding. Vooral voor grote gevoelige M.
Als de avond is aangebroken gaat het toch heel goed. De broers slapen in het grote bed op de paarse kamer. Zelf gekozen, dat is het best. Ze slapen meteen, moe van het avondje buiten boten kijken en wandelen aan de IJssel. Godzijdank. Slaap stuurt gevoelens van heimwee tactisch de laan uit.
De volgende ochtend worden ze om kwart voor 7 wakker. Wat een triomf. We hadden rekening gehouden met een uur of 5. Opa draait zich tactisch nog even om en ik laat hem. Want hij en ik weten: “de jongens staan meteen aan” Dat betekent herrie en drukte op de vroege morgen.
Dus ik verzin na het roerige maar supergezellige ontbijt waarbij de broodrooster de show steelt, snel een beweegidee. “We gaan sporten” roep ik enthousiast en meteen al lichtelijk spijt hebben van mijn idiote “uit mijn comfortzone” plan. Het sportieve tweetal staat binnen een seconde juichend buiten. Ik volg.
De mensen die aan de vijver wonen zien vervolgens drie rennende figuren voorbijkomen. Twee soepel bewegende free runnende kinderen met een hijgende oma in een niet hippe outfit erachteraan.
Geen gezicht. Maar wat was het leuk! Applaus voor jezelf! En ja, er zijn filmpjes van, want opa staat ons heel vilein met de camera op te wachten.
De confronterende beelden blijven voor altijd een sudderend familiegeheim.
Website Proper Art
© Proper Art/ Stichting Hier in Salland
