Olst-Wijhe en Raalte gaan de verplichte overstap naar groene energie niet op tijd redden. Daar zijn ze trouwens geen uitzondering op. Nergens in Overijssel lukt het. En daarom komt de discussie over van die heel grote windmolens op tafel. Ze zijn er al van 400 meter hoog! De IJsseloevers zijn daar zeer geschikt voor.
Om ons voortbestaan als mens op aarde een beetje veilig te stellen hebben we wereldwijd afspraken gemaakt de CO2-uitstoot terug te dringen. Nu niks doen, betekent straks klimaatvluchtelingen aan de grens. Als ze hier al naar toe komen. Want eind van de eeuw zijn we er al niet meer. Dan staan we onder water. De Deltawerken gaan uit van een zeespiegelstijging van 40 centimeter. Scenario’s van nu, praten over twee meter.
En ieder uitstel maakt de uitvoering straks veel duurder dan nu.
Daarom hebben we wettelijk vastgelegd in 2030 vijftig procent van onze energie groen op te wekken. Daarvoor is het land verdeeld regio’s die allemaal een energiestrategie moeten uitdokteren. Maar die regionale energiestrategieën (RES) komen niet van de grond. Het zijn geen democratische organen: de deelnemende gemeenten, het waterschap en netbeheerders organiseren wel praattafels, maar veel verder dan praten en koffie drinken komen ze tot op heden niet. Of zoals ze het zelf in januari van dit jaar zeggen: Door de gezamenlijke partners van de RES regio West-Overijssel worden stappen vooruit gezet, maar deze stappen moeten sneller en groter worden. Om te versnellen gaan de partners meer samenwerken.
Makkelijk is dat overleg ook niet. Want er is een gezamenlijke doelstelling. In iedere gemeente wordt die weer anders ingevuld. Zo heeft Olst-Wijhe de opgaaf over de hele gemeente uitgesmeerd. Een flinke windmolen in Herxen kan dan meetellen voor de resultaten in Middel. Raalte heeft ieder dorp zijn eigen verplichting gegeven. Als Heeten teveel doet vanwege Endona, dan heeft Nieuw Heeten daar geen baat bij.
De provincie Overijssel zet nu druk op de ketel. Eerst hebben ze de ‘zoekgebieden’ voor windmolens heropend. Er waren gebieden aangewezen waar geen windmolens zouden komen. Maar die aanwijzing is ingetrokken. Enerzijds omdat de molens hoger geworden zijn en dus al sneller genoeg wind hebben, anderzijds omdat er veel meer groene energie moet komen.
Het is nu aan gemeenten mee te denken over waar die grote molens dan eventueel zouden kunnen komen te staan. Doet de gemeente dat niet, dan gaat de provincie aanwijzen.
Voor Olst-Wijhe is de hele IJsselrand een geschikte windlocatie. Vooral vanwege de kale vlakte en dus veel wind. Maar ook omdat dat gebied op het stikstofkaartje van Van der Plas helemaal paars is. Boeren moeten daar flink minder stikstof uit gaan stoten.
In Raalte begint deze week de discussie over die ‘zoekgebieden’. De raad laat zich informeren. Burgers mogen daar bij zijn, maar nog niets zeggen. Officieel althans, want er blijft uiteraard altijd het recht op demonstratie over, en het voordeel van het woord burger is ook dat je burgerlijk ongehoorzaam kunt zijn.
Hoe hoog de molens worden, dat lees je niet in de stukken
In de aankondiging van de vergaderrondes wordt gesproken over ‘rond de tafel gesprekken’, ‘inspreekrecht’ en meer van dat soort politieke dingetjes, we zijn nergens tegengekomen over welke windmolens de gesprekken eigenlijk gaan. Wel dat het om ‘een ambitie van 60% wind (2 TWh) ‘ gaat en dat er daarom nog ‘circa 550 MW aan windenergie ontwikkeld en gerealiseerd moet worden.’
Omdat er geen hoogtes genoemd worden in de stukken, moeten we het hebben van de wandelgangen en wat er technisch mogelijk is. Naar verluid wordt er die wandelgangen al gesproken over tiphoogtes (als de wiek op het hoogste punt staat) van 210 meter, maar er zijn ook al molens tot 400 meter. Hoe hoger de molen, hoe sneller die met minder wind toe kan.
Wat Raalte nu gaat bespreken (citaat):
Het is van belang meer en/of grotere zoekgebieden aan te wijzen dan voor het behalen van de afgesproken 3,3 TWh ruimtelijk gezien strikt nodig is. Dit is ook zo afgesproken in het Klimaatakkoord. Op die manier valt er nog wat te kiezen en kunnen onvermijdelijke tegenvallers opgevangen worden.
Constaterende dat
1) de omgevingsvergunningen voor projecten voor 1 januari 2025 moeten
zijn afgegeven, en
2) de gemiddelde duur van realisatie van een project voor windenergie 8 jaar
duurt,
is het van belang zicht te houden op de voortgang van de realisatie. Gelet op de urgentie en de uitkomst van de RES-monitor, waaruit blijkt dat het aanwijzen van zoekgebieden voor wind achterblijft, is dit aanleiding om meer te sturen op de realisatie van de ambitie. We vinden het belangrijk om de rol van de gemeenten daarbij zoveel mogelijk intact te houden.
Ofwel: Als de gemeente zelf geen gebieden aanwijst, doet de provincie het voor de gemeente.
De doelstelling van Heino is om in 2030 voor 2900 huishoudens op een alternatieve manier energie op te wekken. Op dit moment wordt het zonnepark bij het kanaal in Heino aangelegd, dat na de zomer klaar moet zijn. Dat zonnepark gaat stroom leveren voor maar liefst 3800 huishoudens! Heino heeft dus nu al ruimschoots voldaan aan de doelstelling. Dus hoera, windmolens hoeven niet meer in Heino geplaatst te worden! Toch?!