Om 10:00 uur in de ochtend verzamelden veertien deelnemers zich bij de entree van het relatief jonge natuurgebied, dat doorgaans afgesloten is voor publiek. Ik was één van die deelnemers.
Na een korte intro waarin Jan Hendriks een gedetailleerde uitleg gaf over de geschiedenis en huidige staat van het gebied, maar ook de aanleiding van Natuurmonumenten om de weilanden middels landschappelijke herstelwerkzaamheden weer aan de natuur terug te geven, gingen we gezamenlijk op pad.
(tekst gaat verder onder de foto)
Het doel van de excursie was het ontdekken van de zeldzame parnassia, een plant die voorkomt in zogeheten blauwgraslanden. Door intensivering van de landbouw, het gebruik van kunstmest en de verlaging van de grondwaterstand, is er in Nederland van dit kruidenrijke vegetatietype vrijwel niets overgebleven. Na een poosje wandelen en het bespeuren van onder meer klokjesgentiaan, moerasrolklaver, zonnedauw en talloze andere planten, stuitten we op een klein groepje opvallende witte bloemetjes, met duidelijk zichtbaar geaderde stervormige kroonbladeren en goudgele knopjes op de spits toelopende meeldraadjes. Het was de parnassia!
(tekst gaat verder onder de foto)
Tijdens onze ontdekkingstocht werden we af en toe vergezeld door een patrouillerende Atalanta, die ons belangstellend van boven af in de gaten hield. Ook vlogen er tientallen Icarusblauwtjes rond. En naast een Klein Koolwitje, spotten we ook een Kleine Vuurvlinder, die zich aan het opwarmen was in de vroege ochtendzon. Terwijl de groep verder liep, nam ik rustig de tijd om dit prachtige vlindertje te fotograferen.
Dit jaar heb ik de eerste en tweede generatie van deze kleine dagvlinder amper waargenomen Raalte, terwijl ik de derde generatie nu volop tegenkom. Ik tel de hele maand nog vlinders op mijn vaste vlindertrajecten in Raalte, dus ik ben heel benieuwd naar het totale aantal Kleine Vuurvlinders dat ik dit jaar aantref.
De Sallandse Vlinderfotograaf maakt deze rubriek voor Stichting Salland Zoemt
