Apostolische brief – Testamentum Spei
van Zijne Heiligheid Paus Franciscus I
Aan allen die de Kerk liefhebben
Vaticaanstad, op de vooravond van mijn terugkeer naar het Huis van de Vader
Geliefde broeders en zusters,
Nu mijn krachten afnemen en ik het einde van mijn aardse pelgrimage nabij voel, wil ik nog eenmaal spreken. Niet als vorst van de Kerk, maar als dienaar van Christus en pelgrim onder pelgrims.
De wereld verandert. De mensen zoeken, tasten, lijden — en verlangen naar liefde, waarheid en gemeenschap. De Kerk van Christus is geen bastion uit steen, maar een levend lichaam, geroepen om in elke tijd het Evangelie te verkondigen in taal die verstaan wordt, met daden die raken.
Daarom roep ik u op, na mijn heengaan, met moed en vertrouwen de weg van vernieuwing in te slaan. Niet om de wortels los te laten, maar om ze opnieuw te laten bloeien.
Ik vraag u:
– Geef vrouwen hun plaats in het volle licht van het ambt. Ook zij kunnen herder zijn, voorgaan in de eucharistie, het woord verkondigen, en de zonden vergeven. Het beeld van Christus leeft ook in hen.
– Zeg vaarwel tegen het oordeel over liefde. Homoseksualiteit is geen zonde. Waar liefde is, daar is God. Wees geen wachters van normen, maar bouwers van barmhartigheid.
– Laat het celibaat geen muur zijn. Een priester kan liefhebben, kan vader of moeder zijn, en nog steeds Christus dienen in overgave en trouw.
– Open de deuren van uw kerken wijd voor de vreemdeling. Laat onze basilieken en kapellen toevluchtsoorden zijn voor hen die alles zijn kwijtgeraakt. Laat brood en onderdak spreken waar woorden tekortschieten.
– Wees rentmeesters van Gods schepping. Wie het land vergiftigt, vergiftigt ook zijn ziel. Kies voor landbouw zonder gif, voor zorg voor bodem en bij, voor bomen en beken. Een gelovige erkent het aangezicht van de Schepper in elk blad.
– En laat in Salland, en overal waar kerken dreigen te sluiten, nieuwe hoop ontstaan. Maak er huizen van ontmoeting van, waar brood en wijn nooit opraken, waar verhalen gedeeld worden, tranen gedroogd, waar mensen samenkomen rond gemeenschap, stilte, spel en gebed. Laat Christus daar wonen, midden tussen de mensen.
Moge de Geest u leiden tot deze moed. Niet om de wereld naar de Kerk te brengen, maar de Kerk naar de wereld.
Blijf bidden voor mij, zoals ik voor u zal blijven bidden — in het Licht, in het Eeuwige, waar geen tranen meer zijn.
In Christus, onze Vriend,
✠ Franciscus PP. I
Pontifex Romanus
Dit schrijven is anoniem en daarmee onjuist om aan de juist overleden paus toe te schrijven. Laat de werkelijke auteur zich bekend maken. Jan