In maart van dit jaar liet Bas ons weten dat hij wilde stoppen met Höllenboer. Vervelende privéomstandigheden waren de voornaamste oorzaak en hij voelde zich verre van fit en goed. Ik vond dat voor Bas eigenlijk veel te vroeg. Met zijn kwaliteiten en creativiteit op muzikaal gebied, lagen nog mooie jaren in het verschiet. Ik kon echter praten wat ik wilde maar de fut was er uit. Hij had geen zin meer. Hij kon niet meer en hij wilde stoppen. Hij wilde onze reis niet samen afmaken. Veel te jong en veel te vroeg, vond ik…
Ik heb dat in maart jl. vergeleken met een reis en een reisgezelschap. Als iemand van het reisgezelschap onverwacht vroegtijdig uitstapt hoop je dat er nog tijd en gelegenheid is voor een handdruk, een schouderklopje, een zwaai of een dankwoordje met de woorden ‘bedankt’, ‘jammer’ en ‘helaas’ er in. Dat is toen wel gebeurd. Dit laatste afscheid is echter veel te plotseling, te snel en te vroeg.
De reis die ik met Höllenboer als regelaar en als privépersoon tot nu toe heb mogen beleven was heel mooi, afwisselend, vaak verrassend en mooi om mee te maken. Zonder de creatieve, muzikale en collegiale inbreng van Bas was dat zeker anders gegaan. Die cabaretreis was in maart jl. ten einde en is nu definitief geëindigd voor Bas. Wij als achterblijvers proberen door te reizen en halen verhalen op over hoe het was en over ‘vroeger’.
Ik herinner me de talloze prachtige, zelf gecomponeerde, muzikale bijdragen die Bas in de loop van de tijd heeft gemaakt. Daar was hij meer dan goed in. Ook in het plezier wat hij daaraan beleefde. En als ik aan Bas denk dan krijg ik beelden van het daverende applaus, de optredens, de TV-registraties, de oefenavonden, de CD‘s/grammofoonplaten/DVD’s, de culinaire activiteiten, de nummer 1 hit, de biljartavonden, de oudejaars conferences in het Hoftheater, het opleuken van diverse festiviteiten en bijeenkomsten, de nazitten, de reizen en de bekendheid die je daarmee verdiende.
Er komen helaas geen nieuwe herinneringen meer bij. Da’s jammer.
Ik dank je voor alle belevenissen die we samen deden en deelden.
Rust zacht…
