Het Sallandlied
In de darpen met bargen en busse van oons Oaveriessels laand,
Is zo rustig en kalm nog ut leaven en ie veult nog de Saksische baand.
Sallaand, woar Iessel en Regge eur weg zeukt langs diek en langs wal.
Ik verlang noa oew heed en oew busse, ‘t Is ut laand det mie geet boavenal!
Refrein: Sallaand, Sallaand, hier is mien stea,
woar ‘t leaven vedan geet in röste en vrea!
Noe wal duzenden joaren ‘eleden leep’n beeste vrie in ‘t rond.
Tut de mens kwam met hebb’n en holl’n uut ut Oosten noar Sallaandse groond.
Peare wûn mangs wal e-offerd an Wodan in ‘t heilige wold.
En in ‘t vuurjoar slög hoge de vlamme uut de boake van ‘t kurkdröge holt!
Refrein: Sallaand, Sallaand, hier is mien stea,
woar ‘t leaven vedan geet in röste en vrea!
Noa die duustere tied, lang ‘eleden heuren ‘t volk van Jezus’ leer.
Moar de stried van de leu met mekare gung van niejs en nog mennige keer!
Noe brengt de vrea en de vrieheid de leu uut de zörg en de nood.
En de vrûmde, die zwarft langs de wège zee denkt vaste: De leu hebt hier good!
Refrein: Sallaand, Sallaand, hier is mien stea,
( 2 x ) woar ‘t leaven vedan geet in röste en vrea!
