Een muzikant die op een van zijn muziekinstrumenten blaast, kan geesten van voor Kerstmis oproepen. Hij is degene die je door middel van de snaren de grot van Ali Baba of de Mount Everest kan laten betreden, en dan zie je jezelf kort nadien terug aan de kust van de Noordzee of bij een tent voor de indianen in Amerika! Wat je voelt als je Henk hoort spelen is niet alleen de muziek, het belichaamt de geest van muziek, alsof de muziekinstrumenten alle talen spreken en alle luisteraars dit begrijpen. Hasan Kaddour had een prachtig interview met hem.
Optredens in Deventer
Ik herinner me de laatste muzikale avond die ik bij Henk bijwoonde in Deventer. Het publiek was verbaasd toen hij naadloos van het ene instrument naar het andere overging alsof hij door de tijd reisde. Hij speelde in die tijd op verschillende oosterse en westerse instrumenten, maar er is een Armeens blaasinstrument dat me echt betoverde in zijn handen!! Ik heb van hem geleerd dat deze ‘Duduk’ heet en drieduizend jaar oud is. Henk vertelt: “Wat ik het leukste vind aan dit muziekinstrument is het diepe, warme en droevige geluid. Ik hou meer van droevige muziek dan van vrolijke. Ik voel dat droevige muziek mijn ziel meer raakt, zelfs als ik muziek speel voor mensen om te dansen, geeft het me een zweem van droefheid. Ik vond dit een beetje vreemd wanneer je kijkt naar de muziek die tegenwoordig populair is. Je moet weten dat ik mezelf niet als een Nederlander beschouw, ik ben een wereldburger die Indiase, Nepalese, Maleisische en Iraanse muziek tot in Amerika maakt.” Zo beschrijft de artiest Henk van Globbeek zichzelf.
Wereldburger
Henk heeft 17 jaar van zijn leven buiten Nederland gewoond en gedurende deze periode is hij niet meer naar Nederland teruggeweest, behalve voor een paar bliksembezoekjes. Je begrijpt onmiddellijk de oorsprong van die pure glimlach die altijd op zijn lippen ligt als hij je vertelt dat hij 15 van die jaren in India (Hindoeïstische monsik) heeft gewoond, oranje kleding droeg en meer dan 8 uur per dag aan yoga deed. Maar speelde je toen geen muziek? Hij antwoordt: “Ja, ik speelde het, maar ik speelde de muziek van de plek daar. Meditatie muziek op Indiase instrumenten.” En hoe zit het met jou, voordat ik naar India reisde, speelde ik gitaar op een manier die niet professioneel was. Praten met deze muzikant vergroot je nieuwsgierigheid steeds meer.
Wereldreiziger en -muzikant Henk van Glabbeek
In 1997 keerde Henk terug om zich in Nederland te vestigen. Hij begon eerst te werken op de Overkempe in Olst, waar hij concerten gaf en muziek speelde voor mensen die daar verbleven. Hij gelooft dat dit een soort therapie is, muziektherapie, die de ziel en het lichaam behandelt. Het is genoeg om vreugde en een glimlach op gezichten te tekenen.
In 2009 heeft Henk de Stichting One World Jam opgericht. De reden hiervan licht hij toe: “Tijdens mijn reizen over de wereld merkte ik dat ik overal welkom was en dit raakte me enorm. Ik dacht de wereld er zo uit zou moeten zien.” En ik vond dat net zoals ik werd verwelkomd in de andere landen van de wereld, dat ook in Nederland moet om van daaruit weer deze boodschap over de wereld uit te dragen door middel van muziek verspreiden. Muziek is de beste manier voor samenlevingen om elkaar te ontmoeten en ondanks alle verschillende muziekinstrumenten in de wereld spreekt men toch één taal die iedereen begrijpt. Henk vult aan: “Het viel me op dat alle jamgroepen in Nederland voor de Westerse stijl kiezen. Daarom koos ik deze naam: One World Jam.”
Hoe functioneerde de stichting?
Via de stichting hield ik concerten, meestal in Deventer, waar ik voorbereidingen trof voor een feestelijke samenkomst en dan stond de deur wagenwijd open voor iedereen die een muziekinstrument heeft (oosters of westers) om te spelen. Misschien is mijn rol soms om ze te evenaren en bij elkaar te brengen. Ik weet bijvoorbeeld dat de oosterse oed- speler, die uit Irak komt, heel goed kan harmoniseren met een muzikant uit Afrika, dus vroeg ik ze om samen te spelen enzovoort. Ik wil graag zien hoe de wereld eruitziet als beschavingen elkaar ontmoeten, met een open hart. En open geesten. En creativiteit. Hij zegt met een emotie- uitdrukkend gezicht: “Dan ontstaat schoonheid!”We mixten instrumenten en speelden en dansten. Eén geweldig feest met meer dan 100 mensen die gezamenlijk dansen en zingen. Het was geweldig om te voelen dat de wereld naar Nederland komt en schoonheid creëert. Drie jaar geleden stopte de stichting. Henk zucht en zegt “ Een jaar of tien geleden leerde ik van anderen en leerde ik aan anderen. Voor 2009 wist ik niet veel van oriëntaalse muziekinstrumenten, of instrumenten die in het algemeen uit samenlevingen buiten Nederland kwamen, ik leerde bijvoorbeeld de oud (een peervormig snaarinstrument) kennen en leerde deze bespelen. Bij hem thuis en in zijn studio liet hij me gretig en vreugdevol een (oud) uit Syrië zien. Die oud was echt fantastisch.
Henks werk is overgebracht naar een studio. In het orgelatelier zie je een grote groep snaarinstrumenten, naast verschillende soorten fluiten. Hij verzamelt muziekinstrumenten van over de hele wereld. Hij heeft deze stuk voor stuk verzameld, hetzij via Marktplaats of op zijn reizen, zoals tijdens zijn laatste reis naar Iran, van waaruit hij heel wat instrumenten heeft meegenomen. Henk maakte in deze studio soms ook opnames samen met andere muzikanten. Voor mij was het ontzettend spannend om het geluid van de oosterse fluit te horen, dat recht uit het hart van Hollandse Henk kwam. Henk gaf enkele concerten in openbare gelegenheden en feesten in de kerk en op diverse plaatsen totdat Corona kwam. Henk haalde het positieve uit de negatieve Corona beperkingen.
Vanuit huis werken
Nadat het Corona verbod op optredens van kracht werd en het duidelijk was dat het zou worden verlengd, begon Henk thuis te werken. Hij begon met stream concerten te doen via live-uitzendingen op Facebook. Omdat hij de meest uiteenlopende muziekinstrumenten bespeelt, verschilde het Facebook-publiek wel enigszins van het live publiek, maar hij merkte dat de follow-up steeds groter begon te worden.
Zelf bijzondere fluiten maken
Ondertussen begon Henk, vanwege zijn liefde voor de oosterse fluit (Chinees, Indo-Midden-Oosten) zelf fluiten te maken en blijft hij live-uitzendingen geven op Facebook. Vooral de Japanse fluit (Shakuhachi) trekt bijzonder de aandacht en er is veel vraag naar. Daarom zie je al het bamboe overal om ons heen dat onontbeerlijk is voor deze instrumenten. Mensen begonnen hem op internet te vragen naar machines voor de vervaardiging en hoe ze te kopen (de meeste van deze machines vind je niet in de winkel), hij praatte met mensen op WhatsApp en hij begon aan hun verzoeken te voldoen om fluiten te maken en te versturen naar de klanten.
Export naar Europa
Henk merkte dat er steeds meer mensen contact zochten, vooral omdat de uitzendingen de hele wereld overgingen en daar mensen bereikten en bij elkaar brachten. Er kwamen verzoeken binnen om fluiten te maken en deze naar voornamelijk Europese landen te sturen. Dit, omdat het gemakkelijker is om ze binnen de Europese Unie te verzenden en zo begon de export.
Bij Henk thuis
Toen ik Henk bij hem thuis ontmoette werd ik door zijn vrouw, een vriendelijke en respectabele vrouw naar zijn werkplaats in de tuin gebracht. Het lag vol met gesneden riet en een deel ervan was bedekt met allerlei materialen die ik niet ken, Henk was zeer professioneel bezig met het afwerken van een fluit.
Henk zegt, ondanks mijn preoccupatie met de fluit- ambacht, heb ik tijdens de Corona periode toch nog 5 muziekalbums opgenomen in mijn studio aan huis. De cd’s worden online verkocht. Klik hier voor Spotify en hier voor YouTube. De melodieën waren van mezelf en soms speelde iemand anders op een ander instrument met mij mee of zong. Het was duidelijk dat Henk op een juiste manier gebruik heeft gemaakt van Corona.
Bamboejungle
Ik vroeg hem: “Vertel eens over bamboejungle? Dat intrigeert me.” Henk zegt: “Nou, ik was aanvankelijk op zoek naar riet om fluiten te maken bij winkels. Maar tijdens de Corona- periode ontdekte ik drie gebieden rond Deventer waar bamboe groeit als in een jungle. Ik vroeg de eigenaars of ik bamboe mocht snijden om voor de fluiten te gebruiken, waarvoor ik toestemming kreeg. Toen begon ik bamboe uit die gebieden te halen en noemde deze drie gebieden Bamboe Jungles. Bamboe van die plekken is uitstekend geschikt voor het maken van fluiten.” Henk maakt de fluit op de oude traditionele manier, waar de fluit een speciale behandeling nodig heeft in de methode van drogen en snijden, dus maakt hij nu de Japanse ( shokuhachi) op professionele wijze. Hij behandelt het muziekinstrument alsof het een baby is. Dit is verbazingwekkend. Het gemaakte muziekinstrument zal zeker iets meekrijgen van de ziel van zijn maker, want dit is een creatief ambacht…
IJssel
Met duidelijke tederheid in zijn ogen zegt Henk: “De IJssel.” Deze rivier is mijn bron van creativiteit, hij is mijn inspiratie. Het water stroomt in de IJssel op dezelfde manier als in ons leven. Ik ga veel naar de IJsseloever, bijvoorbeeld als ik een probleem heb, ga ik daarheen en voel me op mijn gemak bij deze rivier en geeft deze mij reflectie en rust. Dat vertelt Henk me, de IJssel is zijn muze! “IJssel en het platteland van Salland vormen mijn leven waar ik van hou, zegt hij zachtjes Ik kan niet in een stad als Amsterdam wonen. Dit platteland is waar ik hoor: de rivier de IJssel, de uitgestrekte boerderijen, de bossen. Ik ga vaak naar het bos, ik voel me lekker omringd door bomen dus ga ik daarheen.”
Ik zeg tegen mezelf: “zo hebben creatieve mensen altijd bijzondere kanten. Zo ontstaan creativiteit en magie!”
Toekomst
Henk blijft nu thuis in Deventer en blijft daar muziekinstrumenten maken, die online besteld kunnen worden. En hij besluit het interessante gesprek lachend: “Nou, we hoopten nog een keer terug te komen om feestjes te houden, maar het is duidelijk dat er een nieuwe sluiting aankomt vanwege Corona, en de mondmaskers zijn weer terug.”
Ik neem afscheid van hem en realiseer me dat Corona of ander onheil nooit de creativiteit van Henk zal kunnen stoppen. Hij is in staat om alle grenzen te overschrijden en om je te betoveren met de toon van de Armeense duduk.
Gisteravond voor het eerst kennisgemaakt met muziek van Henk van Glabbeek in de Bergkerk in een concert dat hij daar gaf. Een verrijkende ervaring, de wijze waarop het trio ons meenam op een muzikale, verbindende reis. Nieuwsgierig geworden naar hem en zijn muziek kwam ik op internet op dit mooie interview, dat echt in de stemming van wat Henk doet is geschreven. Een toon van zachtheid en verwondering. Wat heeft onze wereld daar behoefte aan..