Mijn eerste verkiezingen in een democratisch land zitten er op. Het is interessant die sfeer mee te maken waarbij zelfs binnen één familie op meerdere partijen gestemd wordt. De meeste politici kwamen in talkshows en vertelden daar hun verhaal. Ze stonden soms recht tegenover elkaar, schreeuwden soms om hun gelijk, maar dronken daarna samen een kopje thee.
Door Hasan Kaddour
Ook geen problemen bij de stembureaus of met de stembussen. De Nederlandse democratie is prima in orde. De meeste Nederlanders zullen die niet snel willen opofferen, de meeste politieke partijen ook niet.
Afkomstig uit een dictatoriaal land, was alles nieuw voor mij. Op een ding na. Een docent schreef een zin over een leider van een extreemrechtse partij, en plotseling ontstond er een semi-georganiseerde aanval op hem, een campagne met beledigingen, bedreigingen en obscene woorden.
Shabiha
In Syrië, mijn geboorteland, kennen we het woord Shabiha. Vóór de revolutie van 2011 werden daar laag- of helemaal niet geschoolde mensen mee aangeduid, die vaak in bendes zaten om drugs en wapens Syrië binnen te smokkelen. Na de revolutie werd het een woord voor de extremistische aanhangers van Assad en zijn heersende extremistische partij. Deze groep is nog steeds vaak laaggeschoold, ze profiteren van het regime van Assad omdat die hun belangen beschermt. Dus beschermen zij zijn belangen. Ook op social media. Daar heten ze The Electronic Assad Army. Als iemand digitaal kritiek levert op de politieke situatie in Syrië, vallen ze hem op allerlei mogelijke manieren aan. Ze verzinnen leugens en verdraaien het beeld.
Ik zag dat hier ook gebeuren, in een democratisch land als Nederland. De docent gaf zijn mening, werd massaal aangevallen en verliet de social media. In Syrië heb ik dat vaak zien gebeuren. Nu ook hier in Nederland. Mensen die een partijleider beschermen die de grondwet overtrad, en daarbij acties ondernemen die op het randje zijn van strafbare feiten. Ik kan dat niet begrijpen. Telt vrijheid van meningsuiting niet voor iedereen?
Leiders van deze partijen beschermen schrijver die hun overtuigingen ondersteunen, maar ze doen het tegenovergestelde als iemand hen tegenspreekt. Je kunt niet de ene keer de positieve kant van de democratie aanhangen en een andere keer een dictator zijn.
Heel eng
Gelukkig zitten betreffende partijen in de oppositie. De meerderheid van de Nederlanders stemt op partijen in het midden. Iedere verkiezing is er wel weer een soort balans. Dat is een van de culturele aspecten waar de Nederlandse samenleving trots op mag zijn. De meerderheid van de politiek heeft geen Shabiha. Zij dulden elke mening of overtuiging die in tegenspraak is met de eigen ideeën. Die kostbare integriteit moet bewaard blijven. Ik zie daar barsten in komen. En dat is heel angstaanjagend.`
