In Nederland streven we naar een gezond leven. Ik vraag me daarom af waarom er wél een zeer sterke oorlog wordt gevoerd tegen roken, met een prijs van negen euro voor een pakje sigaretten, terwijl iedereen voor veertig cent een flesje bier kan kopen en daar overal met reclame toe opgeroepen word.
Door Hasan Kaddour
Altijd als we het over alcohol hebben, herinner ik me mijn Nederlandse buurman die twee jaar geleden stierf aan alcohol! Deze man, met zijn langzame dood, was voor mij een les en sterke steun om te stoppen met het drinken van alcohol. En dankzij hem ontdekte ik dat stoppen met alcohol, gewoon het niet meer drinken van alcohol is. Dat je dat beter kunt doen dan in het labyrint van de verslavingsbehandeling terecht te komen waar je leert om het probleem heen te cirkelen, het probleem aan te pakken, niet de oorzaak.
Syrië
Ik ben opgegroeid in Syrië, dat is overwegend een moslimland, waar alcohol dus verboden is. Maar ondanks de kracht van religieuze overtuiging speelt alcohol ook in Syrië een rol van betekenis. Wijn heeft de mens sinds zijn ontstaan vergezeld en ik verwacht dat het niet zal stoppen tot het einde van de mensheid. In Syrië zijn er veel winkels die alcohol verkopen, vooral in de grote steden, en je kunt alcohol drinken in bars of restaurants (natuurlijk niet in alle restaurants).
Vaders advies
Maar je vindt het niet in huizen of aan de eettafel. Zo herinner ik me dat mijn vader alcohol dronk (tot zijn veertigste), maar ik kan me niet herinneren dat hij ooit een fles alcohol in huis heeft gebracht. Zijn constante advies aan mij en mijn broers was om voorzichtig te zijn en ons te onthouden van roken en alcohol, om van al het andere in ons leven te kunnen genieten.
Ik negeerde dat advies. Ik was een jonge man met veel vrienden waarmee ik uitgaansgelegenheden bezocht. Ik begon na mijn studie alcohol te drinken, buitenshuis, met vrienden om leuke avondjes te hebben. Maar dan kon ik ook zo weer een paar maanden zonder. Ook omdat dat in ons dorp niet gewoon was, je kon er moeilijk aan komen ook. Op een paar plekken werd het illegaal gemaakt. In Syrië krijg je als moslim ook geen vergunning alcohol te verkopen. Een christen overigens wel.
Net als aan mijn buurman hier in Olst, heb ik ook nare herinneringen aan alcohol in Syrië. Bij ons in het dorp zijn verschillende mensen aan een angstaanjagende verslaving gestorven.
Toen ik uit Syrië vluchtte was alcohol overal verboden. Extremistische Islamitische fracties hadden de controle over het gebied waar ik woonde. Alcohol zat niet meer in mijn hoofd. Toen ik uit het land ontsnapte niet, toen ik in Turkije aankwam niet. Zeven maanden in Griekenland, ik heb geen dag aan alcohol gedacht.
Nederland en een nieuwe realiteit
Toen ik een jaar in Nederland alles een beetje weer op de rit had, begonnen de herinneringen aan de oorlog op te spelen, ik zag de doden weer, pijnlijke scènes, nachtmerries. Voortdurende angst ook voor mezelf, mijn toekomst en voor mijn familie die ik achterliet te midden van oorlog en bombardementen. Ik had een onderkomen gekregen in een buurt waarin bijna alle buren frequente drankgebruikers waren, zo niet gewoon alcoholist. Ik ben er toen ook weer aan begonnen. Om te vergeten, te verbergen. Maar ik verborg me ook zelf, bleef binnen, raakte geïsoleerd. Want de drank had helemaal geen goed effect op. Ook lichamelijk niet. Ik voelde me al misselijk na twee glazen bier. Ik raakte in conflict met mijn geest. Die wilde me van de alcohol afhebben. Maar die wilde me ook de oorlog en de angsten doen vergeten…
Behandeling is een doolhof
Beginnen met alcohol was een fout, vragen om hulp – is mijn persoonlijke mening – was ook een verkeerd besluit. De behandeling dompelde me in een eindeloze cyclus, ik was echt geschokt hoe primitief de behandeling was. Het bleek vooral een administratieve rompslomp, een bureaucratie met hulp op afspraak en niet wanneer je het nodig had. Ik zal daar nu niet te diep op in gaan. Maar als journalist heb ik natuurlijk aantekeningen gemaakt over wat me overkwam en over de observaties die ik deed bij andere mensen die kampen met verslavingsproblemen aan alcohol, drugs of pillen. Ik kom daar later wel op terug.
Help jezelf!
Ik heb uiteindelijk zelf besloten te stoppen. Sindsdien wil ik volledig weg blijven van elke vorm van alcohol. Want als je jezelf niet wil helpen, dan kan een ander je ook niet helpen. En ik realiseerde me dat ik mijn lichaam nodig heb voor de plannen die ik nog heb in mijn leven! Dat hem daarom niet iets moet opdringen dat hij niet accepteert.
Tegelijk ben ik aan de oorzaak gaan werken, de reden waarom ik was gaan drinken. Ik overwon de psychische pijn en de psychische problemen van de oorlog. Dat is iets wat ze in de behandelcentra niet doen. Die pakken de oorzaak niet aan, maar het gevolg. Maar als je de ziekte wil behandelen, dan moet je toch bij de basis beginnen?
Een maand zonder alcohol
Ik weet inmiddels dat alcohol hier in Nederland, zeker ook hier in Salland, iets is dat verbonden wordt met traditie. Ik zie ook dat mensen zichzelf controle over hun drankgebruik kunnen opleggen. Maar ik zie ook dat die controle samen gaat met hoeveel je gebruikt en dat sommigen zeggen dat ze er controle op hebben, maar dan zie ik ze toch overmatig drinken…
We zijn het er wel over eens dat roken en drinken werken aan een stille dood, van binnenuit, dat je het altijd te laat in de gaten hebt. Maar alcohol, zo zie ik ook om me heen, is nog een snellere moordenaar dan dat roken dat is.
Het kan daarom geen kwaad te experimenteren met stoppen met drinken. Te beginnen met een maand. Om je lichaam te reinigen en de balans in je hersenen te laten herstellen. Dan ben je misschien hier in Salland de enige die niet drink op een feestje. Maar het is helemaal niet erg een vreemde te zijn, daar waar iedereen op elkaar lijkt. Niets is leuker dan leven in een gezond lichaam met een gezonde geest!
