Wat zou er nou mooier, gezelliger en drukker zijn dan Ribs & Blues? Eigenblijk weet ik het niet, want door omstandigheden was ik er niet bij. Ik heb alleen de opbouw en afbraak van de machtig grote achtmasten tent gezien.
Maar een weekend later was ik wel van de partij. Zaterdag 11 juni was het al weer raak: met het Goede Maatjesmuziekfestival en de onvolprezen Kids Rally door de winkelstraten. Met al die zomerfeesten in de buurt sprong mijn Raalte er toch maar weer mooi even uit. Ik had net van een vrolijke medley van Abba staan genieten toen er plots een jong uitziende man voor mijn neus stond. Een zekere J.S. Nee, niet Jan Smit, die wellicht de haringhapperij zou komen opluisteren. Dat zat er dit jaar niet in. Mogelijk in de toekomst?
(tekst gaat verder onder de foto)
(Zomerfeesten zat in de buurt)
Nee, J.S. het is het opperhoofd van de rood-gele hesjesclub, die zorgt voor de veiligheid bij evenementen. Die groep draagt hesjes, die van regeringswege gefabriceerd en officieel goedgekeurd moeten zijn. Als een verkenner op de fiets controleert S. de route waarlangs enkele tientallen sportieve wagens zullen rijden met als passagiers kinderen die in het Deventer Ziekenhuis zijn opgenomen.
Het is de Stöppelkidsrally!
(tekst gaat verder onder de foto)
Dat wil ik meemaken!
Ja, zegt J.S. ze hebben wat vertraging maar de stoet komt vanaf het industrieterrein hier langs.
Ik naar de rotonde bij het kanaal.
Ik moet toch daar in de buurt zijn om een regenwatermeter en tomatenmest te kopen.
En ja hoor, daar komen ze! Voorafgegaan door drie motorrijders.
Ik blijf naast de weg staan. Een rood-geel hesje aan de overkant van de rotonde schreeuwt me toe: daar blijven staan!
Ook toen een paar ziekenvervoerders de eerste afslag misten en de verkeerde kant opreden en ik de goedwillende maar ietwat zenuwachtige man duidelijk probeerde te maken dat de hele stoet fout zou kunnen lopen, keek hij me vernietigend aan.
Gelukkig had de volgende bestuurder wel goed op zijn/haar tom-tom gekeken.
En zo kwam alles weer goed.
Wat een blije gezichtjes zag ik! Verschillende chauffeurs zwaaiden naar me als ik de duim opstak en gaven vol gas tot vermaak van de kinderen. En ook van mij! Wat een bijzondere belevenis moet dat zijn voor de zieke kinderen en hun familie…
Nadat de file voorbij was getrokken en ik verder fietste werd het stil. In de verte hoorde ik dat er gezongen werd. Ook vanwege het Goede Maatjesfestijn? Nee, het kwam van een familie-reunie bij Lampe. Het is me niet duidelijk geworden of alleen het zangkoor Torbonon (gele letters op zwart shirt) heette, of dat alle familieleden deze mooie naam droegen. Het was een groot aantal feestvierders. Ook het aantal auto’s op de parkeerplaats was aanzienlijk.
De muziek stopte en de gasten kregen hapjes en drankjes voorgeschoteld. Ja, en wat doe je dan als buitenstaander? Ook aanschuiven en doen alsof je er ook bij hoort? Nee, dat doe je niet.
Iets wat ik vaker onderweg doe is: kijken waar de auto’s vandaan komen. De plaatsnamen staan op de nummerplaat achter op de auto. Steekproefsgewijs heb ik een aantal voertuigen nagekeken. En dan blijkt weer dat Raalte heel centraal in ons landje ligt en van heinde en verre veel volk aantrekt. De mensen – althans de auto’s – kwamen uit Haarle, Ommen, Meppel, Kampen, Hasselt, Zwolle, Biddinghuizen, Oosterwolde, Loenen, Zutphen, een camper uit Amsterdam, een auto uit het midden-Limburgse Heythuysen zelfs (waar mijn vader geboren is!).
Ook een bedrijfswagen met een bord ‘Convoi Exceptionel’, met de koplampen nog brandend (hoe lang nog?). Ik zag ook een Citroën van MyWheels. Deze deelauto zou volgens het opschrift 425 bomen per jaar compenseren!
Beide laatste hadden geen plaatsnaam. Wel zag ik zelfs een auto die uit Raalte kwam!
Het is toch wat, als je dit allemaal op één zonnige zaterdag mee kunt maken? En dat allemaal Hier in Salland! Ofniedan?
Ondanks alles was ik de regenwatermeter en de tomatenmest niet vergeten!
