Mijmering aan de ontbijttafel onder het afdak vanwaar ik uitkijk op de weelderige plantengroei in onze tuin. Een tuin waar ook beelden in staan. Tussen de groene bladeren en de zwarte schutting hangt een spinnenweb. Nauwelijks zichtbaar, maar door de wind bewogen schitteren enkele raggen in de warme ochtendzon. Midden in het web wacht een klein, schier onooglijk spinnetje op haar prooi.
Hoe lang ik ook kijk- toch zeker al een kwartier- geen beest laat zich vangen! En dat terwijl de lucht zwanger is van vliegjes, grote en kleine insecten. Zelfs wespen komen in de buurt van het spinnenoptrekje. Knap werk trouwens, zo`n bouwsel..
Nu heb ik vroeger de natuurkundelessen nooit echt interessant gevonden en ken ik niet veel namen van planten en dieren. Ook weet ik niet veel van hun groei en leefwijzen. Dat vind ik nu wel jammer. Had ik indertijd maar beter opgelet!
Als ik met mijn vriend in een bos of tuin wandel weet hij bijna alle namen van bomen en planten… Om jaloers op te zijn.
Terug naar het web
Er vliegt van alles voorbij. Maar het is net alsof de diertjes een radar op hun neus hebben of reuk- en gevoelsgolven vooruit sturen, die tegen het web opbotsen. Want als ze er dichterbij vliegen veranderen ze hun vlucht en duiken plots naar beneden of wijken af naar boven , naar links of rechts.
Toch even een boekje erop naslaan of op internet kijken, zoals dat tegenwoordig gaat. Daar moet ik nog steeds aan wennen. Ben nog niet zo geautomatiseerd. Vaak denk ik in zo`n situatie nog : even de Winkler Prins raadplegen. Maar nee, nu ga je googelen.
Winkler Prins
Voor de jongeren onder ons die niet weten wat een W.P. is: dat was een soort woordenboek dat wel uit 30 delen bestond. Ook wel encyclopedie genaamd. Daar stond dan ook alles in over geschiedenis, politiek ,sport, aardrijkskunde, wetenschap, gezondheidszorg, kunst, enz., enz. Meters breed stond de Winkler Prins op de schappen in menige huiskamer. Als je veel geluk hebt kun je nu nog (delen van ) de W.P. in een kringloopwinkel vinden. Al die wijsheid zit nu op internet in zo`n klein handzaam doosje, mobieltje geheten. Ongelooflijk en ook wonderbaarlijk vind ik dat.
Jagende spin
Ik dwaal weer af in mijn mijmeringen. Ondertussen heb ik mijn maag gevuld en lijdt het beestje nog steeds honger. Twee uur later hangt de spin nog steeds roerloos in het midden. Wat een geduld…. Een paar witte stofdeeltjes hebben zich laten vangen. Verder geen doodstrijd van verdwaalde vliegen.
Ook uren later niet. Zelfs de volgende morgen zit de spin er nog! Ik denk: het beestje is wel kleiner geworden. En zal nu wel dood gaan . Zolang zonder eten. Het lijkt ineengekrompen en uitgedroogd te zijn.
Ik raak het web aan…. En floep…. de pootjes gaan uit elkaar en het diertje laat zich aan een zelfgesponnen touwladder naar beneden zakken. Daar verdwijnt het tussen het onkruid.
En leeft daar misschien nog heel lang en gelukkig verder….
Spinnen kunnen namelijk gemiddeld een tot vijf jaar oud worden. Sommige soorten leven nog langer en andere slechts drie maanden. En…. door hun vertraagde stofwisseling kunnen ze zelfs tweehonderd (!) dagen zonder voedsel.
Dat heb ik dus gegoocheld of gegoogeld. Na het mijmeren.
