Sanne blijkt ook vandaag weer een prima reisleidster te zijn
Na het ontbijt in ons hotel in Salvador de Bahia stelt zij een dagprogramma voor. Tijdens het ontbijt met broodjes met spiegelei, kaas en jam, drie stukken verse vruchten (meloen, papaja en ananas), een volle pot koffie met dito warme melk – cupjes koffiemelk heb ik hier nog niet ontdekt- vroeg zij welke wensen we voor vandaag hebben.
En een mooie wandeltocht is het gevolg!
Eerst bezoeken we twee Franciscaner kerken in overdadige barokstijl: een en al goud wat daar blinkt en heel veel cupidootjes…. Dan een museum met archeologische vondsten. Helaas is de kelder voor archeologie gesloten in verband met restauraties.
Opn de bovenverdieping bekijken we wel de hele godenwinkel van de voorvaderen en andere volkenkundige attributen. Het gedeelte met moderne kunst vanaf 1975 vind ik niet echt boeiend.
Buiten wijst Appie ons de weg langs diverse terrasjes, die hij nog kent van zijn vorige reis. Appie houdt niet zo van kunstzinnige zaken.
Dan heeft Sanne een verrassing voor me
In plaats van via de moderne lift gaan we met de ouderwetse, maar nog prima functionerende kabelbaan met cabines uit 1930 naar de benedenstad.
Nostalgisch en alles werkt heel goed. Je kunt hier ook nog ver van je afkijken en …. Je krijgt niet zo`n “maag-oplawaai-gevoel” als in de snelle lift die we gisteren hadden genomen.
Mijn dochter weet het haar vader goed naar de zin te maken. Dat vind ik op mijn beurt weer heel aangenaam. En dat waardeer ik ook.
Beneden aangekomen in de “nieuwe”stad zien we veel oude vervallen gebouwen uit het begin van de twintigste eeuw met hier en daar vage verwijzingen naar iets wat aan “art nouveau” doet denken.
We zien ook dat er veel gerestaureerd wordt. Voeg daarbij de lelijke, nieuwe flatgebouwen dan tref je naast stijlloosheid ook een ratjetoe aan bouwstijlen aan.
Opvallend is dat veel winkels per straat gegroepeerd zijn.
Een straat met hoofdzakelijk schoenenzaken, daar een met kledingwinkels en sportartikelen. En verderop een straat vol souvenirs en muziekinstrumenten.
Wij gaan op zoek naar een voetbal T-shirt met het opschrift Brasil. Als ex-voetballer wenst Appie zo`n shirt. Lijkt simpel. Want naast veel muzikanten kent dit land ook beroemde voetballers! Maar gezien zijn groot postuur lukt het hem niet iets passends te vinden. Maar geen probleem: morgen komt weer een dag…
We gaan weer met de lift naar boven
Op de terugweg, via het zoveelste terrasje -de grootste hobby van Appie- naar ons hotel komen we in de kerstsfeer terecht. Als we op het Jezus-plein langs kerstkramen lopen horen we een groot jeugdorkest met een koor van zo`n 200 kinderen prachtige meerstemmige liederen zingen! Prachtig!!!
Sanne heeft voor vandaag een muzikale wens bedacht en wil een bezoek brengen aan een vrouwendrumband met “Todos os Sons”- muziek. Voor elk wat wils dus. Aan variatie in kunst- en muziekstijlen is in Brazilië geen tekort, zou je zeggen. Maar helaas…. De dames hebben een avondje vrij!
Dan lopen we verder en zien op het “Praca de Sé” achter twee opgeblazen kerstmannen van meer dan drie meter lengte twee nog hogere kunstpalmbomen met papegaaien op de takken. Onder die bomen staan, behoorlijk uit de kluiten gewassen, ook opgeblazen Jozef en Maria beelden. Zij kijken niet neer op een met stro gevulde kribbe… Nee, zij zien op naar hun kindeke Jezus. Wat zeg ik : kindeke? Zeg maar een welgeschapen baby van wel twee en een halve meter lang !
Het kind heeft zich al direct na de geboorte aangepast aan de gewoonte van het volk hier. Hij wordt door de wind heen en weer gewiegd in een hangmat tussen de twee palmbomen….. Bij de avondverlichting bewegen de onmetelijke armen en benen op en neer..
Elders op een ander plein ligt Jezus weer wel in een kribbe.
Een vreemd gevoel bekruipt me.
Kerst bij 40 graden Celsius en thuis ligt er ijs en sneeuw.
Tismarwatjewentbent!!!
Na wat geslenter en quasi geïnteresseerd kijken naar menukaarten strijken we neer op een zogenaamd rustig terrasje met weinig muzikanten. Lekker eten, extra veel salades bij een heerlijk soort vlees en uiteraard rijst.
Buikjes worden goed gevuld, we hebben goed gekletst. Kortom: genoten! En dat voor nog geen 9 euro per persoon. Dat streelt onze Hollandse zuinigheid ook weer.
Onder het eten door blijven constant marskramers hun pinda`s, koekjes,kaasstokjes, die boven een draagbaar houtskoolvuurtje worden gesmolten, sigaretten en snoep aanbieden. En tijdens de koffie na wilde iemand zelfs mijn schoenen poetsen!
De muziek was eerst rustig. Maar al spoedig staat aan de overkant van de straat een duo klaar met trommel en guitaar.
Brazilianen houden immers van muziek…..
Heerlijk voldaan en vol lof over het geboden programma duiken we het bed in.
Weer een mooie dag voorbij….
