Een voetbalcarrière was nooit voor mij weggelegd. Erger nog: als jonge jongen hield ik al niet van voetballen. Ik haatte het zelfs! Maar je moest meedoen.
Op de middelbare school speelden verschillende elftallen tegen elkaar.
Een aantal jongens (meisjes waren daar niet ) bleven aan de kant staan. Er moest tenslotte ook publiek zijn om de spelers aan te moedigen.
Op een gegeven moment werd er een “krukken elftal” samengesteld dat tegen de “goeden” moest spelen.
Ik werd als grootste kruk het eerst gekozen. Dat weer wel!
Wij verloren met 6-0.
Ik heb geen bal meer aangeraakt.
Tenminste geen voetbal.
Ik hield meer van volleyballen.
Jaren later werd op mijn werk in de Franciscushof in Raalte elk jaar een volleybaltoernooi georganiseerd.
De verschillende disciplines als verpleegkundigen, therapeuten, maatschappelijk werkenden, technische mensen en artsen speelden tegen elkaar.
Bij een van die wedstrijden zag een tegenstandster door het net heen mijn gespierde spillebenen en een korte, afgeknipte, versleten spijkerbroek. Zij kon zich dat later nog goed herinneren.
Ik zag haar -toen- nog niet staan …..
Maar nu zijn wij al meer dan dertig jaar gelukkig getrouwd!
Terug naar de voetballerij
Het kan verkeren zei Bredero ooit.
Lange tijd keek ik niet naar voetballen om.
Toch ontdekte ik via de T.V. dat er ook wel mooie momenten te zien waren bij een goede wedstrijd: de samenwerking, het respekt voor elkaar, de uitzinnige vreugde soms bij een geslaagde aanval op de goal. Een doeltreffende voorzet, mooi overspel en het elkaar overeind helpen bij al dan niet bewuste botsingen.
Daarbij de aai over de bol van de tegenstander na afloop en een sportieve sfeer in het stadion, enz., enz.
Daar kan ik van genieten!
Maar… je weet van tevoren nooit of het een vechtwedstrijd wordt met trekken, duwen, op de voeten trappen met noppenschoenen en dergelijke.
Als deze lelijke momenten de overhand krijgen vind ik het jammer van de tijd om daar zolang naar te kijken.
Wel ben ik vaak benieuwd wat de spelers vol chagrijn tegen elkaar uitkramen als er een
straatjongens ruzie ontstaat. Maar dat krijg je nooit te horen!
Het interesseert mij niet in welke competitie een club speelt.
Meestal weet ik ook niet de namen van clubs en en spelers, ook al blijken dat soms heel beroemde mensen te zijn! Laat staan dat ik op de hoogte ben van groepsindelingen, puntentellingen en andere vaktermen. Daarover hoor ik dan “kenners” heel heftig discussiëren, alsof hun leven er van afhangt.
Kortom: ik kan rustig zeggen: ik heb geen verstand van voetballen.
Wat me sinds Qatar wel bezig houdt is het taalgebruik van de commentatoren.
Ik vermoed dat zij zelf achteraf niet zullen geloven wat ze allemaal gezegd hebben…
Hierbij een aantal uitspraken en termen , waar ik de meeste niet van begrijp.
Ze zijn wel allemaal letterlijk zo uitgesproken!
Om het wat overzichtelijk te houden heb ik ze onderverdeeld in vijf rubrieken.
Rubriek 1: DE BAL
- Ze zijn aan de bal.
- Lange bal, hoge bal, korte bal, middellange bal en steekbal.
- Zit er D.N.A. aan de bal?
- Hij is van de bal gelopen.
- Tweede bal in het veld.
- Dan krijgen we meer stabiliteit aan de bal.
- Hij neemt de bal op zijn slof.
- Hij snoept de bal van de schoen.
- In één zin: draaien naar de bal, zoeken naar de bal en uithalen in een fantastische omhaal.
Rubriek 2: ALGEMENE UITSPRAKEN
- Doeltreffend uitgehaald.
- Hoop is uitgestelde teleurstelling.
- Agressiviteit binnen het team levert betere resultaten op.
- Wij krijgen nog eens toegevoegde tijd bij de toegevoegde tijd toegevoegd.
- Zo snijdt het hout aan twee kanten.
- Hier is een bak herrie.
- Dat is relaxed geschoten, puur op techniek.
- Het verlies kan dodelijk zijn.
- Menige aanval sterft voordat het een schoonheid kan worden.
- De graspollen vliegen door de lucht.
- De paal is de vriend van Tunesië
- Dat is balen met een glimlach.
Rubriek 3: INDIVIDUELE SPELERS
- De keeper wacht totdat iemand aan de deur komt kloppen.
- Deze speler is de emotionele slagader van het team.
- Hij is rustig in de aanname.
- Deze scheidsrechter is onzichtbaar: dat is het beste wat je kunt hebben.
- Dat kun je van hem verwachten: hij rolt over de grond zonder dat iemand hem duwt. Dat doet hij zijn hele leven al.
- Muurligger.
Rubriek 4: TEAMS
- Spelers zijn doelpuntenmachines.
- Minuutje voor minuutje kruipt deze club naar de overwinning.
- Je moet de tegenstanders pijn doen.
- Zij moeten elkaar korrigeren.
- Zij hebben moeite met het veldspel.
- Zij maken te weinig gebruik van de tussenruimte.
- Feest bij de surrogaat-brazilianen.
- Dan bidden de evangelisten voor en na elke wedstrijd bij het altaartje in de kleedkamer.
Rubriek 5: LICHAAM
- Het lichaam ervoor!
- Nu heeft hij het lichaam gebruikt.
- De arm is van het lijf af.
- Die gaat tussen de benen door.
- Het is wachten op het gaatje.
- Dat is een mooi wippertje.
- Hij wordt in de rug gelopen.
Conclusie
Zo zijn er nog meer uitspraken die ik niet helemaal begrijp.
Maar er is hoop: op een reclamebord in Qatar staat: niets is onmogelijk.
Ik kan dus nog veel leren voordat ik de bal onder de knie krijg.
En… bij dit W.K. heb ik ruimschoots goed gemaakt wat ik aan vreugde gemist heb van de wedstrijden die ik de afgelopen jaren niet gezien heb.
Slotopmerking.
Dit jaar is een JUBILEUMjaar!
Op 30 nov. 1872 werd namelijk de eerste officiële voetbalinterland gespeeld tussen Engeland en Schotland!!!! De Engelsen wonnen met 4 – 2
Dat is nu dus HONDERDVIJFTIG jaar geleden!
Maar het duurde tot 1908 voor dat de eerste interland gespeeld werd buiten het Verenigd Koninkrijk.
Aldus de onvolprezen Gerardus-Kalender.
