Voor het eerst in mijn leven heb ik een politiek debat op de radio weggezapt. Dat was bij de NieuwsBV op het moment dat een politiek jongere van de SP aan een politiek jongere van D66 uitlegde waarom het wel een beetje minder Europa kon. “Omdat arbeid van individuen komt, niet van Europa.”
Door Harrie Kiekebosch
Ik zag de vergaderkamertjes met lauwe koffie en sloffe koekjes de avond van te voren voor me. Dat ze bij D66 bedachten de SP hard aan te vallen op hun Europabeleid (de SP wil er van af, geloof ik) en dat ze bij de SP bedachten hoe ze zouden antwoorden als D66 ze op hun Europabeleid zou aanvallen (D66 wil meer Europa geloof ik).
Stroopwafel
De snoeshanen van D66 knabbelden een extra stroopwafeltje weg nadat ze hun ideologische gedachte nog eens opgeschud hadden: we zijn een dienstverlenend landje met goede logistieke kwaliteiten. Net wat je nog hebt als de wereld Europa binnenkomt via Rotterdam en Schiphol en andersom Europa via die twee plekken de wereld weer uitgaat. “Wij zijn een belangrijke hub!” had eentje in de vergadering nog geroepen, dat is werkgelegenheid, dus zijn we voor Europa.”
Roze koek
In het vergaderzaaltje van de SP wisten ze het niet helemaal zeker. Lillian had eerder altijd geroepen dat ze uit Europa wilden en moest ook de gulden niet terug? Maar laatst had ze dat wat afgezwakt tot ‘we moeten dat in elk geval onderzoeken’. Vertwijfeling. Nog maar een roze koek. “Weet je wat? We houden het algemeen. Een werknemer is een individu, daar zit de arbeid. En het is ook een individu dat in het stemhokje staat!”
“Maar”, had eentje nog gevraagd, “hoe moet dat dan als we ons als proletariërs aller landen verenigen? Kan dat niet het beste in een Europa?”
Lientje
En zo zei de SP tegen D66 dat arbeid van het individu komt. Dat is een beetje als de discussie over het onhoudbare landbouwsysteem beslechten met ‘melk komt uit een koe’. Carolien van der Plas van de boerenpartij zat trouwens ook in dat debat. “Boeren krijgen helemaal geen subsidie uit Europa”, zei ze, “dat is grondgebonden.” Zoiets kun je rustig helderop liegen in Hilversum. Weten die Amsterdamse journalisten veel? Die waren al lang weer blij bevestigd te hebben dat melk uit een koe komt… Die Carolien, Lientje noemt ze zich op Twitter. En in de grote stad laat ze zich nu aanspreken als Caroline, op z’n Engels. Want dat hadden ze bedacht bij een strategisch positioneringsgesprek waarbij ze een karbonaatje of twee weg prikten: om af te komen van een boer Koekoek-imago moeten we misschien iets verengelsen? Maar zelfs als je Caroline op z’n Engels zegt, hoor je het Sallands-Deaventerrrr accent.
Zelf in debat
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van twee jaar geleden stond ik zelf op debatpodia met Raalte Natuurlijk. Fantastisch mee te maken. Bij een debat georganiseerd door werkgevers bleek me dat die ondernemers vooral gewoon uit waren op subsidie. Toen ik dat zei, kreeg ik te horen dat ik er niks van snapte. De door de ondernemers ingehuurde opperstalmeester vond dat genoeg tekst en uitleg. Bij een debat over nut en noodzaak van verkiezingen zat één burger in de zaal, de rest was politicus. Ik ben daar weggelopen. Een dag later ging het in de krant over mijn weglopen in plaats van over de zin van debatten.
Ik begrijp dat wel. Voor zo’n verslaggever zijn het zijn eerste verkiezingen. En sensatie verkoopt het best.
Raalte had toen nog een up coming lokale omroep. Hun politiek debat bleek om technische reden niet hoorbaar in de huiskamer, maar het leverde wel een romance op tussen presentator en een van de politici. Zowel die politicus als die hele lokale omroep hebben zich daarna terug getrokken.
Mooie ervaringen
Het waren mooie ervaringen. De fractievoorzitter van de PvdA die tegen zijn collega van BurgerBelangen zei dat hij onbetrouwbaar en leugenachtig was en dat de hele raad die ervaring deelde. Maar dat niemand daarop aan sloeg. Een batterij politici achter de microfoon die de voedselbank meer geld wil geven, maar het probleem van armoede niet wil aanpakken. Allemaal pleiten voor meer N35 terwijl je weet dat je daar meer files van krijgt. Megastallen waar je niets aan kunt doen. Landbouwgif ook niet. En ach, wat is er die maand voor de verkiezingen allemaal wel niet meer over tafel gegaan. Met als eindresultaat een college met schandalig veel wethouders en politici die zich dat allemaal laten welgevallen.
En daarna horen we er helemaal niks meer van. Oorverdovend stil is het op het politieke strijdtoneel.
Wat hebben ze gedaan
Daarom had ik dat politieke debat op de radio weggedraaid. Ik heb het graag vier jaar lang over de politiek, behalve als er verkiezingen aankomen. Dan moeten samenvattingen volstaan van wat de partijen de afgelopen vier jaar gedaan hebben en niet wat ze beloven de komende vier jaar te gaan doen.
